XXXII - RAWA BLUES 2012 r.

[kora]

Przesłuchuje sobie właśnie zapisy na YT - Davina and the Vagabonds
Kobietka jest rewelacyjna ! I do tego jaki band

http://www.youtube.com/watch?v=kXuZAXKn ... re=related
http://www.youtube.com/watch?v=kXuZAXKnlyw
http://www.youtube.com/watch?v=uczSDrX23EY

[Adam Węgrzynowicz]

[kora]

[RockOnCellBlock]

[kora]

[krzysztof melder]

[kora]

[rocken]

[kora]

[Dziadek Władek]

[Marek Kaczanowski]

[Marek Kaczanowski]

Robert już w Polsce

[Dziadek Władek]

[kora]

[Dziadek Władek]

[rocken]

[dzemek]

Ja również pojawiłem się na Rawie, większa relacja jutro ale powiem jedno-Harmonijkowy Atak to świetny zespół a Robert Cray...cudotwórca, świetna gitara, cały zespół. Większość moich znajomych zachwycił. Sardinas...masakra.

[JazzyB]

Rocken co do akustyki ma rację - zamordowali Reverenda. A co do Sardinasa - do dziś film o teksańskiej masakrze cieszy się dużym powodzeniem to i naród się dobrze bawił:-) widziałem forowiczów, którzy z Craya wychodzili , a jego fender naprawdę ładnie brzmiał...

http://bluesonline.pl/index.php/aktualn ... wideo.html

Dobranoc

[rocken]

[Dziadek Władek]

Faktycznie - tradycyjnie już nagłośnienie Spodka podczas Rawy może służyć jako "chłopiec do bicia"...
Mimo to Davina & The Vagabonds wzbudzili mój zachwyt a ich wykonanie "I'd Rather Go Blind" i "St. James Infirmery" przyprawiło mnie wręcz o CIARY!

Irek Dudek ze swoim big-bandem przytrzymał mnie pod sceną do ostatniej nutki! To był popis aranżacyjny i znakomite widowisko
Podobni w stylu Roomful Of Blues okazali się bardziej męczący. Dbałość o perfekcję wykonania przytłumiła mi siłę muzycznych doznań...

Ostrzyłem sobie apetyt na The Reverend Peyton's Big Damn Band - niestety okazali się zbyt "dynamiczni" jak na mój dziadkowy temperament... więcej w tym było punkowego łojenia niż bluesowego kołysania

Robert Cray... hmmm... w drugim utworze zacząłem odnosić wrażenie, że gwiazda korzysta z loopera... kolejne frazy i zagrywki łudząco podobne do poprzednich... Na wszelki wypadek wyszedłem na kawę

Sardinasa programowo nie trawię. Odbieram jego granie jako "chrzęst żelastwa" - jak to onomatopeicznie określiła osoba, do opinii której mam zaufanie

[Adam Węgrzynowicz]

Rawa Rawa i po Rawie



Uploaded with

[Paweł Budzyński]

[dzemek]

Tegoroczna Rawa Blues zaczęła się dla mnie od występu Harmonijkowego Ataku. Świetna muzyka, dotychczas chyba tylko raz słyszałem ich na żywo oraz raz z koncertu w Trójce. Wiśnia ma bardzo fajny wokal, pasujący do tego całego, jakże różnorodnego składu. Fajna jest koncepcja, że np. gitarzyści nie wysuwają się na czoło, są widoczni, śpiewają chórki ale od solówek mają swoje składy Muzyka też skomponowana z wielką...dbałością, tak bym to nazwał. Harmonijkarze-każdy stosował inny styl grania, lata doświadczeń, są tak bardzo różni a fajnie uzupełniają się. Z tego co słyszałem, to mam ochotę na więcej. Potem przyszła kolej na
The Reverend Peyton's Big Damn Band. Powiem, że pierwszy raz widziałem, żeby ktoś katował tak gitarę dobro Ale szał niesamowity. Zawsze lubię też, gdy ktoś gra na tarze. W Polsce jest to raczej rzadko spotykany instrument, nie wiem czy jakiś skład rodzimy ma go w swoim repertuarze. Przypomniał mi się koncert Asylum Street Spankers parę lat temu. Miło było posłuchać, to jest także zaletą Rawy-nieraz nie ma wielkich gwiazd, są nieznane zespoły, u nas nieobecne i dzięki temu poznaje się inny wymiar muzyki. Ten zespół przypominał trochę granie The White Stripes-mocny bęben, ostra gitara. Dla mnie byli ok.
Davina & The Vagabonds to urocza kobieta, ciekawe dęciaki jednak jakoś tak bez szału jak dla mnie, jednakże dobrze było poznać kolejny nieznany zespół.
Po tym, jak zobaczyłem kolejne dęciaki z zespołu Roomful of Blues, złapałem się za głowę. 3 zespołu pod rząd z sekcją dętą to trochę za dużo jak na moje warunki, można by trochę bardziej zamieszać tam składem. Ale łatwo się mówi a trudniej organizuje (wiadomo, bilety, samoloty, pociągi, autobusy zagranicznych muzyków warunkują ich wcześniejsze bądź późniejsze granie). Jak napisałem, byłem już trochę zmęczony dęciakami i posłuchałbym czegoś innego. Instrumentalnie skład byłby fajny, wokal taki sobie.
Może i jestem młodą osobą, jednak Irek Dudek Big Band to nazwa przejawiająca się w moim życiu nader często. Pamiętam Rawę sprzed paru lat (6?) gdzie Dudek dyrygował dużo większym składem muzyków sekcji dętej. Granie bez nut-nie wiem co to oznacza, nie jestem muzykiem ale wyobrażam sobie trud zapamiętania poszczególnych kwestii do odegrania. Jedyny minus-za krótko! Myślałem, że po wręczeniu nagrody jeszcze muzycy coś zagrają a tutaj szybko zwinęli się. Poczułem się zawiedziony. No ale było jak w planie więc nie mam za bardzo co się czepiać.
Robert Cray Band to było to! Po występie Nora Jean Bruso ponownie zauroczył mnie skromny facet ze swoją gitarą, małym składem, z głosem...nie umiem tego wyrazić słowami. Coś magicznego. Wspaniale bujał, czasem zagrał ostrzej. Super muzyka, bardzo trafiła w mój gust, poczułem się wzruszony, z wielką radością wysłuchałem tego koncertu, wspaniała rzecz. Nie trzeba szaleć na scenie, aby być gwiazdą. Najlepszym przykładem na to, że spodobał mi się ten koncert to że właśnie słucham sobie jego muzyki. Zakochałem się w tych dźwiękach. Świetnie stopniował nastroje, przemawiał szeptem, pukał do mikrofonu. Pięknie.
Eric Sardinas & Big Motor jeden wielki rumor, huk, chaos. Typowy amerykański showman, nie lubię takiego efekciarstwa. Jedyne co podobało mi się w tym zespole to broda basisty Nie moja bajka, wynudziłem się okropnie. Może ktoś inny lubi takie rzeczy, mnie nie przekonał.

Podsumowanie:
Nie była to moja najlepsza Rawa Blues, jednak dla Harmonijkowego Ataku, Irka Dudka oraz (a przede wszystkim) Roberta Cray'a warto było pojawić się na tegorocznej edycji.
Nurtuje mnie jeszcze jedna taka rzecz: pytam muzyków mających obycie sceniczne, co szkodzi robienie zdjęć i flesze z aparatów? Po co wymyśla się takie głupie rzeczy? Wiem, że na scenie już same światła oślepiają i grzeją niemiłosiernie ale nie umiem pojąc czemu artyści (zwłaszcza zagraniczni) zakazują robienia zdjęć czy innego typu rzeczy.

[Dziadek Władek]

[Paweł Budzyński]

[Brian]

[rocken]

[single malt]

[Brian]

[Paweł Budzyński]