Mean Machine: Middle Class Fucker

[RafałS]

[Paweł Stomma]

Ale co z przekazem? Rozumiem, ktoś chce kariery na zachodzie, ma parcie na szkło i próbuje, jego sprawa. Ale jak ktoś z Polski cos DO MNIE mowi w obcym języku dlatego, że to "lepiej brzmi" to jak on mnie traktuje? Albo siebie i swój tekst? No chyba, ze uważa, że ten tekst to nic nie warty i nieważny, ważne tylko, zeby coś brzęczało i "dobrze brzmiało". To OK, to dla mnie ten tekst też niewazny i go olewam. A jak dla kogoś jest wazne, co napisał i spiewa to do mnie, ale po angielsku, to ja mówię, że ja nie rozumiem! Albo rozumiem piąte przez dziesiąte, słowa-sygnały, czyli prawie nic. U Dylana, to mogę zajrzeć na stronę i sobie przetłumaczyć, bo przeciez biedaczysko nie zna polskiego, no to nie mógł mi tego po polsku zaspiewać. Ale mam to tez robić u polskiego wykonawcy? Przeciez to absurd! To jak on na mnie leje, to ja na niego też! I nie zajrzę!

[Paweł Stomma]

Ale troche chyba zaśmiecamy wątek. Mean Machine, jak Ci to przeszkadza, to daj znać, najwyżej pousuwam posty, zostawie tylko te o Twojej kapeli. Dobra?

[azazzello]

[Dziadek Władek]

[rocken]

[Roj]

A od kiedy to przymiotnik "prowincjonalny" stawiamy na równi z przymiotnikiem "ludowy" ?
Powinniście mieć zakaz słuchania muzyki, bo wyzwala w was złe emocje

[B&B]

[Paweł Stomma]

Trochę Was dużo na mnie biednego. Ale chciałbym zadać pytanie. Dlaczego swoje posty piszecie po polsku? Przeciez dyskusja o muzyce najlepiej "brzmi" po niemiecku! No i takie posty też najlepiej wyglądają.
Ale jak o bluesie, który jest ponoć ludowy (!) i prowincjonalny (pisząc o prowincjonaliźmie miałem kompletnie co innego na myśli, co chyba łatwo wyczytać) to można i po angielsku. Czemu nie piszecie po angielsku? Popatrzcie:
http://www.bluesforum.com/blues/index.p ... topic=76.0
http://www.bluesforum.com/blues/index.p ... icseen#new
Jak to wygląda! A jak brzmi!
To z jakiego własciwie powodu tak nie piszecie?

[rocken]

[Paweł Stomma]

[azazzello]

[Paweł Stomma]

[rocken]

[RafałS]

[Bluesmaster]

Paweł: wiele razy podejmowałeś temat śpiewania bluesa w ojczystym języku. Podziwiam twój upór, ale chyba nie masz racji. Najbardziej ważkie argumenty przedstawił RafałS, zgadzam się z jego zdaniem. Ty dobrze czujesz się śpiewając po polsku, inni spełniają się pisząc i śpiewając w angielskim. Każdy, kto para się działalnością artystyczną kieruje swoją twórczość do tzw. grupy docelowej. Jeśli chcesz dotrzeć do fanów bluesa, blues-rocka, to niestety Paweł, źle wybrałeś. Tutaj preferowany jest angielski. Również przez znawców z mediów. Przy innym wyborze jest odwrotnie. I o to chodzi! Każdy ma to co lubi. A więc: efekty twojej "krucjaty" będą zerowe. Każdy wybór niesie plusy i minusy. Ale, o plusach to wolałbym porozmawiać z tobą osobiście. Nie o wszystkim można pisać. Może kiedyś się spotkamy.

[Paweł Stomma]

Oczywiście masz rację. To, co się dzieje np. w tym wątku niepokojąco przypomina rozgrywanie symultany na wielu szachownicach. Więc pewnie trzeba stąd spadać. NIe wiem, czy to jest krucjata. Jak widzę jak imitacja i podróba zastępuje autentyczny produkt to mnie to martwi, a nawet troche przeraża, ale cóż "We're all living in Amerika, Amerika ist wunderbar". Z tym, że ja nie "wybierałem sobie grupy docelowej". Takie myślenie o sztuce jest mi z definicji obce. Może rzeczywiście trzeba sie przestawić? Choć "płynięcie z prącem" niezbyt dobrze zawsze mi wychodziło.

[Bluesmaster]

Paweł, pisząc "grupa docelowa" mam na myśli potencjalnych słuchaczy, którzy twojej twórczości będą odbiorcami. Bo przecież nie do szuflady zamykasz swoje kompozycje i teksty? A ci "docelowi" słuchacze, to nie fani, np. Behemota. Podejrzewam, że również nie liczysz, iż twój koncert spodoba się zagorzałym sympatykom Depeche Mode? A nawet nie dla fanów Maleńczuka. Chodzi mi o to, aby nie marnować sił i czasu na przekonywanie i "nawracanie" słuchaczy, którzy mają bardzo sprecyzowane i "wyspecjalizowane"upodobania.
Ot, taki przykład z "półki najwyższej". W pr.3 PR jest tzw. dzień polski. Nie wiem po co to, bo jakoś nie wierzę, że w niemieckim radiu jest "dzień niemiecki", a w hiszpańskim- dzień hiszpański. W każdym razie w tymże dniu pewien redaktor w ciągu godziny prezentował polskich wykonawców bluesa, ale po angielsku...
No więc, mam rację? Czy warto walczyć o swoje racje z przekonanymi?

[azazzello]

[B&B]

[RafałS]

[Paweł Stomma]

Przykro mi, że zarzucasz mi wywyższanie się, wydaje mi się, że bezpodstawnie. Twoja rozumowanie (to a propos "mania racji" choć dobrze nie wiem, co to znaczy) byłoby prawidłowe, gdyby to tak działało. No ale zdaje sie mamy w wątku co najmniej dwoch aktywnych muzyków, może ich spytamy? Duzo gracie koncertów za granicą? Dla Niemców, Holendrów czy Skandynawów? I dużo macie z tego kasy? Albo może Wasi znajomi, polscy muzycy bluesowi? Albo może słyszeliście o takich, co graja za granicą tyle, że im to daje jakąś konkretną kasę, a przynajmniej do tego nie dokładają? Może z perspektywy Gdańska to tak wygląda, ale to złudzenie. Nie mamy takiej "pozycji startowej" jak oni i nie będziemy mieć.
Szaman podpatrzył jak pewien podróżnik uruchamia radiostację. Podróżnik wzywał pomoc. Wyciągnął antenę pokręcił gałkami, powiedział parę słów, które szaman zapamiętał. Za jakiś czes przyleciał helikopter i dostarczył podróżnikowi żywność, opał, namiot itp. Po jakimś czasie podróżnik wyjechał, ale szaman cały czas pamietał. Zbudował skrzynkę w kształcie radiostacji i to nawet z metalu, który podróżnik pozostawił. Zamontował tam gałki w tych samych miejscach i coś w rodzaju anteny. Potem kręcił gałkami, wykonywał te same ruchy co podróżnik i wypowiadał te same słowa, przynajmniej tak, jak je zapamiętał. Nie działało! Cudowny ptak pełen wszelakiego dobra nie nadlatywał. Szaman myślał: "Co robię źle" Przypomniał sobie, że antena była wyciągana, zrobił taką. Przypomniał sobie, że radiostacja wydawała takie uuuiuuuiuuui, więc poprosił córki, żeby mu towarzyszyły wydając takie dźwięki. Ciągle nic. Bardzo był tym pochłonięty tak, że zapomniał pilnować reniferów, które sie rozlazły i pozdychały. Ciągle ulepszał swoją radiostację i czekał na cudownego ptaka. Zgadnij jak skończył?
Tak mniej więcej dla mnie wygląda to, o czym dyskutujemy.
Piszesz, że mam dobre teksty, miło słyszeć. Ale to nic takiego. Myślę, że KAŻDY może pisać dobre teksty, pod warunkiem, że przestanie sie mizdrzyć i starać na siłę być stylowy, czy "rasowy" i zacznie po prostu mówić to , co ma do powiedzienia. No chyba, że nie ma, ale nie wierzę, każdy swoją prawdę ma. No a jak nie ma, to zawsze może napisac np:
Miałem próby z zespołem
i ćwiczyłem sam
Zobacz jak ja fajnie
Zawodowo gram!
To też jest jakaś prawda, trochę wprawdzie niskiego lotu, ale PRAWDA.
Bo jak nie to ta muzyka zdechnie, bo słuchacz nie będzie mógł się z tym identyfikować. Jaka współczesna polska piosenka bluesowa budzi jakieś jeszcze emocje? Przy jakiej ludzie sie wzruszają? Przy tym Baby, Baby?
Jak na razie, jak widziałem, czy czytałem, to zdarza się to przy wykonaniu np. Modlitwy Nalepy, PO POLSKU!
Jak ludzie nie będą mogli się identyfikować z tym, co bluesmani śpiewają, to coś takiego jak blues po prostu umrze. Muzyka żyje wtedy, kiedy słuchacz może pomyśleć np. "o to o mnie" słuchając jakiejś piosenki.
A, powtarzam jeszcze raz, dobre, a przynajmniej prawdziwe teksty może pisać KAŻDY!

[RafałS]

Paweł, może nie zauważyłeś, ale już wcześniej zmieniłem to niefortunne zdanie kończące mój poprzedni wpis. Niemniej to Twoje pisanie o parciu na szkło innych wykonawców nasuwało takie skojarzenia.

Przykład z szamanem jest świetny, ale myślę, że nie jest tak fatalnie, jak piszesz. Muzyka to nie przemysł wysokich technologii, w każdym razie nie dla uszu przeciętnego odbiorcy. To że na razie naszym się nie udaje nie znaczy, że to nie jest możliwe. Nie takie cuda się zdarzały. 17 lat temu włoski fanatyk muzyki AOR-owej założyło label Frontiers i zakontraktowało kilka trzeciorzędnych kapel. No i dziś okazuje się że płyty Toto, Journey, Survivora, Whitesnake'a, Asii, Uriah Heep i Yes są "made in Italy". Gość z Neapolu niemal zmonopolizował cały gatunek muzyczny! Jaką on miał pozycję startową w porównaniu z USA i Wielką Brytanią?

A z tym, że każdy może pisać dobre teksty to bzdura do sześcianu. Prawdziwe - owszem, ale sam tę prawdziwość już wyżej podsumowałeś i nic dodać, nic ująć.

[RafałS]

[Paweł Stomma]

Tobie się nie podoba (RR), ale własciwie CAŁE POKOLENIE zagłosowało inaczej i to nogami! Nie chciałbyś, zeby dzis takie tłumy waliły na "okolobluesowe" koncerty?
A tu coś jeszcze na temat naszej pozycji tamże (USA itd.) i możliwości zaakceptowania tego.
A tekst - rewelacja:
http://youtu.be/RAe7IC8kRlQ
Tylko taki clip znalazłem, żeby nie było z koncertu.

[rocken]

[RafałS]

[RafałS]

A wracając do tematu (tzn. do głównego offtopu, dla odróżnienia od offtopów pobocznych), to myślę, że gdyby ktoś z naszych nagrywał dla RUF-a, to mógłby wychodzić na swoje na koncertach zagranicznych. Nie od dziś wiadomo, że szefowie wytwórni mają swoje wpływy przy obsadzaniu części festiwali.

[Roj]

"Naiwne pytania" to jeden z piękniejszych tekstów w polskiej muzyce. Wzrusza szczerością i autentyzmem. Jedynie do czego można się przypieprzyć na zasadzie zwykłego przypierdalania jest słowo "czasem".
Wnioski j/w

[Mean Machine]