Taj Mahal i King King

[rocken]

Jest nawet banner zapowiadający koncert Taj Mahala na stronie "pisma ludzi bluesa" ale... w Pradze (23.07)

http://www.twojblues.com/bannery/101440 ... 2356_n.jpg

http://www.musicweb.cz/fotoreporty/foto ... ha-2372013

[kora]

Ale jaja
Brakuje mi odpowiednich słów aby to sensownie nazwać ...

[Marcin Florczak]

[rocken]

[Kuba Chmiel]

[kora]

King King , sympatyczni chłopcy, dobry kontakt z publicznością .
Czuć było,ze granie sprawia im ogromna frajdę .
Styl rock bluesowy ,czyli kompletnie nie moje klimaty więc oceniać nie będę ,niech to zrobi hfc,który lubi takie klimaty i któremu koncert podobał się . Jak ktoś zna płyty tego bandu, to na warszawskim koncercie ( o ile będzie dobre nagłośnienie ) nie zawiedzie się .
Ja mocno zacisnęłam ząbki i czekałam na mojego mistrza,ukochanego Taj Mahala Miałam wielkie oczekiwania

No cóż , po raz drugi popełniłam ten sam błąd . Pierwszy na koncercie Robbena Forda ( trio ) .
Mahal przyzwyczaił nas do bogatego instrumentarium,które są atutem jego płyt . Trudno jest oddać klimat tych utworów za pomocą trzech muzyków . Taj gra na wielu instrumentach, bądźmy jednak szczerzy - nie jest wirtuozem żadnego z nich . Jego atutem jest wokal i czar w nim zawarty ,który go charakteryzuje i wyróżnia na tle innych muzyków .
Wokal mnie nie zaczarował ,a jego gra na gitarze wręcz irytowała ( to pewnie kwestia nagłośnienia )
Po muzyku tego formatu spodziewałam się czegoś wyjątkowego, czegoś na miarę Corey Harrisa ( zaczarował mnie na RBF )
No i to ,co najgorsze, Taj miał słaby kontakt z publicznością ,czułam jego zmęczenie ,czułam że chciałby mieć jak najszybciej ten koncert za sobą .
Podobne odczucia swego czasu towarzyszyły mi na koncercie Jamesa Cottona ,ale On miał bardzo dobrze grający band ! ( no i wszyscy wiedzieliśmy,ze jest bardzo chory )


W jednym utworze Taj grał na pianie , tą grę pominę milczeniem .
Dopiero w bisie zagrał na banjo , całkiem przyzwoicie .
Koncert miał kilka mocnych punktów więc jak ktoś nie ma wysokich wymagań ( takich jak ja ) ,powinien być zadowolony .


Koncert Taja trwał około 2 h .
King King - 1h

Frekwencja jak na tą porę roku, całkiem przyzwoita
( 150 - 200 osób )

[hfc]

Jak już [b]kora[/] wspomniała podobał mi się koncert King King.
Po pobieżnym przesłuchaniu obu płyt które można było nabyć uważam, że to zespół który można by w jednej lini postawić z chyba bardziej znanymi Davy Knowles czy Oli Brown.

Jeżeli chodzo o ich występ to faktycznie bas przeszkadzał w lepszym odbiorze. Ale jak się patrzyło na Alana Nimmo który sam świetnie się bawił i "czuł" swoją grę to naprawdę odbiór ich muzyki był bardzo dobry. Na sam koniec zagrali naprawdę bardzo dobrą wersję Old Love.

Co to Taj Mahala to po przespaniu się mam trochę mętlik w głowie. Jak tylko sobie przypomnę te gitary które wydobywały jakieś dziwne dźwięki to aż mnie trochę telepie.
Ja sam nie wiedziałem czego się spodziewać po 3 osobowym zespole więc jakoś szczególnie nie jestem zawiedziony ale faktycznie nie zagrał ani razu tak by mnie poniosło gdzieś w okolice niskiego sufitu w klubie.

2 utwory zagrane na bis na banjo ocierały się o całą magię która otacza Taja.
Natomiast utwór zagrany przez niego na klawiszach to w ogóle było jakieś nieporozumienie.

Zanzibar i Corrina były na bardzo przyzwoitym poziomie

Co do frekwencji to jednak wydaje mi się, że było w okolicach 100 osób - sporo ludzi z obsługi się ciągle kręciło ale ich nie wliczam.

Aha, no i obserwując Taj Mahala stwierdzam, że jednak też jest stary i zapewne marudzi o tym , bo jego przemieszczanie się po scenie ukazało jednak upływ czasu..

[kora]

[hfc]

[kora]

[hfc]

on się nie udzielał na parkiecie tylko wymiatał solówki na niewidocznej dla zwykłych ludzi gitarze

[rocken]

[B&B]

[rocken]

King King (Alan Nimmo)
Dobry rockowy koncert z gitarowymi solówkami, ale także dobrymi partiami ekspresyjnie grającego klawiszowca. Sekcja robiła to, co do niej należy. Co do wokalu to różne porównania słyszałem i czytałem, osobiście uważam, że najbliżej mu do artysty popowego w stylu Michaela Boltona. Bardzo dobrze warsztatowo jednak jakoś ja nie zapamiętuje długo i nie wracam do takich wokali. Koncert zdecydowanie lepszy niż wszystkich muzyków tegorocznej Blues Caravany razem wziętych. Nagłośnienie całkiem ok., można by się trochę czepiać, ale nie ma sensu.

Taj Mahal
Daleki jestem od stwierdzenia rozczarowanie lub tak sobie. W jakiś wielki entuzjazm również nie wpadłem, ale dla mnie to był dobry i ważny koncert.

Pod względem nagłośnienia jakiegoś wielkiego dyskomfortu nie można było odczuwać. Wokal i gitara Taj Mahala górowała, sekcja z tyłu i bardzo statyczna, ale chyba taki jest zamysł, że mają ograniczyć się do bardzo nieskomplikowanego dogrywania partii podkładowych. Osobiście byłbym zupełnie usatysfakcjonowany gdyby koncert odbył się w formule One-man-show lub z delikatnym wsparciem tylko instrumentów perkusyjnych. Coś na kształt płyty, którą bardzo lubię „An Evening of Acoustic Music”.

Brzmienie gitar Taj Mahala od wielu lat jest praktycznie takie samo, wykorzystuje intensywnie efekt chorusa, który znacznie „zabija” naturalne brzmienie gitary i powoduje dużą sterylność i syntetyczność. Kiedyś też bardzo mnie to irytowało, bo tego nie lubię. Jednak od kilku lat w przypadku tego artysty zupełnie mi to nie przeszkadza. Jego muzykalność i radość grania wynagradza.

Gitara przesadnie głośno była w dwóch utworach zagranych na barwie przesterowanej. Z wplecionym w jednej z solówek dość karkołomnie odegranym motywem „Purple Haze” ale chyba było wiadomo o co chodzi Generalnie widać, ze z racji wieku sprawia mu trochę trudność odgrywanie gitarowych solówek. Zresztą Taj Mahal nigdy nie był gitarzystą solowym, może faktycznie w formule zespołowej przydałby mu się sprawny gitarzysta. Tak jak kiedyś pełnił tą rolę na jego płytach Jesse Edwin Davis.

Co do klawiszy to ma ten instrument opanowany w dość „podstawowym” zakresie. Solówka grana jednym palcem niczym soundtrack z filmu „Szczęki”

Zresztą w tych utworach również wypadł najsłabiej wokalnie. Generalnie miał problemy podczas koncertu z intonacją szczególnie w wyższych rejestrach. Choć do połowy koncertu uważam, że było bardzo dobrze szczególnie biorąc pod uwagę jego wiek. Jednak sam jego głos i radość, jaką epatuje podczas muzykowania wynagradza te niedostatki.

W Warszawie miał dobry kontakt z publicznością, było kilka historyjek, chętnie odpowiadał na „zaczepki” ze strony widzów. Także jak na płycie „An Evening of Acoustic Music” była krótka lekcja klaskania bluesowego na 2 i 4 a nie na 1 i 3.

Frekwencja jak na środek sezonu urlopowego chyba całkiem dobra. Myślę, że ok. 150-200osób.

Największy minus, że nie wyszedł podpisać płyt, a na to bardzo liczyłem.

[sonnyboy]

Chyba wszystko było jak napisałeś.
Dodam tylko, że King King wywiązał się całkowicie z pokładanych w nim nadziei. Oczywiście to Alan Nimmo jest motorem napędowym i to głownie on sprawił, że ich występ był ŚWIETNY - tego słowa tu zabrakło (pomimo jednej wpadki z solówką). Nie można mu mieć za złe, że gra numery ze swoich płyt, dzięki którym osiągnął sukces.
Taj Mahal - wielka szkoda, że nie zagrał nic na dobro a z drugiej strony dobrze, że zagrał tylko jeden kawałek na klawiszach. Lubię brzmienie jego gitary i to, że dostrzega ładne kobiety gdy gra. kto zna jego muzykę nie mógł wyjść rozczarowany.

[hfc]

[rocken]

[kora]

[karambol]

Inna relacja warszawskiego koncertu http://artrock.pl/zagrali/842/taj_mahal ... _2013.html

[KROPLA72]

p.s. jedyny nieomylny i sprawiedliwy... widać frekwencja nie dopisała. Jak na razie poza Gov't Mule to mizeria

a "fachofcuf" przybywa....

oto ślad rzeczonej choroby hehe
.........................

z pewnego bluzowego forum:

rocken
bluespatronize

Dołączył: 27 Wrz 2008
Posty: 5675
Skąd: Warszawa/Tomaszów-Maz.
PostWysłany: Lipiec 27, 2013, 7:36 am Temat postu: Odpowiedz z cytatem
King King (Alan Nimmo)
Dobry rockowy koncert z gitarowymi solówkami, ale także dobrymi partiami ekspresyjnie grającego klawiszowca. Sekcja robiła to, co do niej należy. Co do wokalu to różne porównania słyszałem i czytałem, osobiście uważam, że najbliżej mu do artysty popowego w stylu Michaela Boltona. Bardzo dobrze warsztatowo jednak jakoś ja nie zapamiętuje długo i nie wracam do takich wokali.
....................................

..." Co do wokalu to różne porównania słyszałem i czytałem, osobiście uważam, że najbliżej mu do artysty popowego w stylu Michaela Boltona..."

to wyżej najbardziej mi się podoba !!!

ale i to jest dobre :

"Sekcja robiła to, co do niej należy..."

no a co miała robić ?? sekcję zwłok ???

i jeszcze polonistyczny smaczek hihi

"nie wracam do takich wokali"

pieknie ...nooo pięknie

następnym razem osobiście powinszuję "rockenowi" tej , tak przepięknej urody noty .

No i spodziewamy się więcej ...

[rocken]

[B&B]

[KROPLA72]

[posener]

Dziwne te wpisy. Jakieś niedomówienia, niedokończone nazwiska. Nawet trudno się zorientować o co chodzi

[karambol]

[posener]

[karambol]

[posener]

[Dziadek Władek]

[kora]