JOE BONAMASSA - Dust Bowl

[Roj]

[Marek-Browarek6]

[Roj]

[Marek-Browarek6]

Cóż mogę powiedzieć , sam przykładam się już od 12 marca i z każdym dniem brzmi coraz lepiej. Pozdrawiam.

[posener]

[TITO]

[Marek-Browarek6]

Przytłaczająca większość recenzentów zarówno zawodowych jak też i amatorów , którzy recenzują zakupioną płytę np. na stronie AMAZONA ocenia ją b. wysoko.
No cóż ja akurat zgadzam się z takimi recenzjami płyty.

http://bonamassalive.com/2011/03/01/dus ... sa-review/

http://www.premierguitar.com/Magazine/I ... _Bowl.aspx

http://www.bluesonline.pl/index.php/wyd ... amika.html

[Leszek Jakubczak]

[Rock-A-Billy]

[RafałS]

Coś mi przyszło do głowy. Odkładając na bok kwestię zawartości bluesa, zastanwiam się, jak Joe Bonamassa czuje i rozumie rocka. Mam wrażenie, że dość specyficznie, że on tak naprawdę nie do końca lubi rock'n'rolla. Wiecie: takiego szybkiego, hałaśliwego i radosnego. Po prostu starego dobrego rock'n'rolla. Zdecydowanie najchętniej komponuje kawałki w wolnych i średnich tempach, o nastroju dramatycznym, mistycznym itp. W prostym, riffowym rocku mniej się odnajduje i chyba tu tkwi przyczyna zarówno tego, co niektórzy odbierają jako monotonię niektórych jego płyt solowych, jak i po części słabości Black Country Communion (oprócz wkładu nielubianego przez wielu Glenna Hughesa). Większość amerykańskich herosów bluesrockowych (szczególnie z Texasu, jak SRV czy Johnny Winter) prezentowała podejście typu: "OK, let's roll". A u Bonamassy, zasłuchanego w wyspiarzy, tego "let's roll" od jakiegoś czasu jest mało i chyba to kwestia temperamentu. Jazz też go nie pociąga, co wyznacza granice muzycznej formuły z drugiej strony. W tym kontekście statyczne granie sekcji nie wydaje mi się czymś przypadkowym i wątpię, by wynikało z ograniczonych umiejętności instrumentalistów. To raczej konkretna filozofia muzykowania prowadząca do stylistyki, która mi osobiście mniej odpowiada, ale która raczej nie ulegnie prędko zmianie. Po lekturze kilku wywiadów z nim jasno widzę, że stawia on sobie za cel poruszenie słuchaczy, wyrażenie siebie poprzez instrument i podobnie poważne sprawy. Jestem trochę ciekaw, w jaką stronę poszłaby jego muzyka, gdyby nagle obudził w sobie rozbrykanego nastolatka, który chce poszaleć z instrumentem i słuchaczami. Oczywiście to mocno hipotetyczne pytanie.

[B&B]

[TITO]

Rock-A-Billy rozumuje tak samo jak ja lub ja tak samo jak on... mniejsza o to.
Mi też się podoba, że Bonamassa gra nowocześnie (w sensie brzmienie, sekcja). że dociera do większej ilości ludzi niż np. Robben Ford. Tylko się cieszyć z takiego obrotu sprawy. Bo jest nadzieja, że od niego młodzież załapie bakcyla. Zupełnie nie rozumiem ludzi piszących, że jest przewidywalny, że ogrywa na upartego jedną zagrywkę, że nie wkłada w grę serca itp. Jak mi się nudzi Dust Bowl to se zapodaję DVD z Aną Popovich (moje ulubione ostatnio).
Ja wiem gdzie jest problem. Facet gra cholernie czysto trudne zagrywki i robi to na poczekaniu - nie siedzi rok w studio. Możdżer kiedyś powiedział, że jak się 17 lat ćwiczy na instrumencie to się płytę nagrywa w siedemnaście godzin, a jak się gra dopiero od siedemnastu miesięcy i się bierze za nagrywanie to się to robi dwa lata. Joe wielu znany gitarzystów drażni, bo się nie myli na koncertach, gra do bólu perfekcyjnie - całkiem niedawno skrytykował go dziś już Śp. Gary Moore, którego przyłapano jak pełen niedowierzania wychodził z koncertu Joe. Powiedział wówczas parę głupot z których świat muzyczny się śmiał. Steve Lukather zapytany przez polskiego dziennikarza, czy są obecnie gitarzyści, którzy robią na nim wrażenie grając na żywo a nie z automatami na targach muzycznych, czy nagrywając w domowym studio, by zapodać coś na YOU TUBE - odpowiedział - Tak, Bonamssa. Na to dziennikarz: A słyszałeś co o nim powiedział Gary M.? - Słyszałem, to zwykła ludzka zazdrość! Ja myślę, że wiele jest w tym prawdy. Nie każdemu musi przypaść do gustu Dust Bowl, tak samo np. The Wall, rzecz gustu! Można zarzucić Bonamassie zdradę bluesa, prostą sekcję, monotonię czy co tam jeszcze sobie ktoś ubzdura, ale jak czytam post LESZKA JAKUBCZAKA o jednej powtarzanej w kółko zagrywce to ... bez komentarza.

[kora]

o rany ... ale przynudzacie

Co do koncertu pana Bonamasy , byłam na jednym ( Suwałki ) , nawet najbardziej zagorzali fani, czmychali czym prędzej spod sceny
( no nie piszę,ze wszyscy, ale z pięciu widziałam jak opuszczają teren )
słuchać się nie dało - teatr (przedstawienie ) jednego aktora - "żenuła"
Facet był tak skupiony na sobie,iż nie zauważył,ze przyjechał z zespołem To był jeden wielki onanizm gitarowy ... losie drogi ,chroń mnie przed takimi muzykami

[kora]

A tak na marginesie - ( do fanów Bonamasy ) posłuchajcie sobie Ronnie Earla albo naszego Sebastiana Kozłowskiego ( Devil Blues )
na zdrowie Wam wyjdzie

[TITO]

[leszekblues]

[leszekblues]

[kora]

[Maniol HIGHWAY]

[Leszek Jakubczak]

[leszekblues]

[leszekblues]

[Robert007Lenert]

[kora]

[TITO]

[B&B]

[B&B]

[Roj]

[karambol]

[kora]