Koncerty w Lapidarium 2009

[Brian]

Poraz trzeci wakacyjny blues zamieszkał w Warszawie. A to za sprawą koncertów na Warszawskiej Starówce w Lapidarium.
Niedzielne koncerty rozpoczął Living Blues Xperience. Blisko 1,5 godzinny koncert oczarował warszawską publiczność. Ostatni trzeci bis wyraźnie wymuszony przez owacje publiczności na stojąco. Szalony występ wokalisty i założyciela LBX Nico Christiansena podgrzał atmosferę w Lapidarium.
Kolejne koncerty zapowiadają się nie mniej atrakcyjnie. Boo Boo Dvvis za tydzień i ponownie w trasie po Polsce Wandeczka Johnson.

[Piotr Łukasiewicz]

Boo Boo Davis pokazal wszystkim zgromadzonym w Lapidarium czym jest blues z Delty w XXI-wiecznym wydaniu. Dla czesci publicznosci, przyzwyczajonej do do wygladzonego, urockowionego bluesa mogl to byc lekki szok. Zderzenie z surowym chropowatym brzmieniem, bez upiekszen, solowek gitarowych itp moglobyc bolesne. Mysle ze w Warszawie takiego grania nie bylo jeszcze nigdy nie bylo

Nawet jesli dla czesci byl to szok to byl to szok krotkotrwaly. Publika dala sie rozruszac, poczula klimat i trans.

Ja jestem w pelni usatysfakcjonowany. Boo Boo zaprezentowal to co znam z jego 2 ostatnich plyt czyli proste, surowe brzemieni perkusji, brudny zardzwialy dzwiek gitary i czarny chropowaty wokal. Harmonijka bez wirtuozerii dopelniala calosci.
Wielki szacunek dla Jan Mittendorpa Johna Grisse! To muzycy europejscy ale zagrali jakby sztuki gry uczyli sie w juke joincie w Delcie Mississippi. Szacunek za sposob dopasowania sie do Boo Boo. Oni grali w tle, pod lidera, bacznie obserwujac rozwoj wypadkow. To wszystko bylo na niesamowitym luzie.

Szkoda ze to tylko 2 koncerty w Polsce bo tak niewiele osob mialo szanse poczuc korzennego bluesa. Mysle ze to nie ostatni raz bo Boo Boo dosyc czesto koncertuje w Polsce wiec relne szanse powrotu do Polski sa spore.

[sonnyboy]

[Piotr Łukasiewicz]

[B&B]

Chciałbym wyznać, że w olsztynskim amfiteatrze też było dobrze. Siedziałem na 1/3 wysokości widowni a czułem się bardzo blisko Boo Boo, niemal klubowo. To pewnie magia muzyki - jak kogoś wciągnie takie korzenne boogie, to juz odległość nie ma znaczenia

[Piotr Łukasiewicz]

[Nandari]