Big Walter Horton

[lauderdale]

[lauderdale]

Album “I'm ready” dał rownież szansę Hortonowi powtórnie spotkać się z Jimmy Rogers'em.
Również wtedy Big Walter grywał duety harmonijkowe ze swoim długoletnim przyjacielem Jerry Portnoy'em.
Powróćmy jednak do roku 1968. Ten rok był dość znaczący w karierze Hortona. Jego występy z Big Mama Thotnton w 65 przygotowały grunt pod sesję nagraniową w Londynie z muzykami angielskimi miedzy innymi z basistą o nazwisku Jeromi Arnold.
Basista ten występował w wielu formacjach, ale mnie kojarzy się głównie z Paulem Butterfieldem.
Występy te przyciągnęły uwagę bardzo szybko rozrastajacego się w tamtych latach środowiska bluesowego na Wyspach Brytyjskich w tym muzyków pierwszego składu zespołu Fleetwood Mac, którego muzyka w tamtych czasach opierała się prawie wyłącznie na bluesie.
Efektem tej fascynacji Hortonem była sesja nagraniowa na początku 69 roku w studiach wytwórni Chess w Chicago zaaranżowana przez Marshall'a Chess w której oprócz muzyków zespołu Fleetwood Mac udział wzięli ( w ośmiu nagraniach ) Otis Span i sam Big Walter Horton. Nagrania te ukazały się jako podwójny album pod szyldem Blue Horizon - Mike'a Vernon'a.
Nie bez znaczenia dla wzrastającej popularności Waltera Hortona było również i to, że w 1968 roku zginął u szczytu sławy w wieku 38 lat inny wielki harmonijkarz bluesowy - Little Walter Jacobs.
Śmierć była skutkiem obrażeń odniesionych w ulicznej bijatyce sprowokowanej zresztą przez samego Jakcobs'a. Style gry tych dwóch muzyków był na tyle podobny, że Big Walter łatwo mógł wypełnić lukę powstałą po zmarłym , który pomimo młodego wieku cieszył się ogromną estymą.
Na przełomie 68/69 Walter podróżował po Europie wraz z ekipą Willie Dixona “Chicago Blues All Stars.” - Clifton James(perkusja), Sunnyland Slim (fortepian)oraz Lee Jackson lub Johnny Shines (gitara).
Latem 1969 grupa ta nagrała album dla niemieckiej wytwórni MPS. Harmonijkę Big Waltera słychać niemalże w każdym z tych nagrań i to nie byle jaką, a także jego wokal!.
Niestety nic nie wiadomo o wznowieniu tego wydania na CD.
Około roku 1970 nagrywał Horton dla jednej z małych Chicagowskich wytwórni prawie ,że nieformalnie - ciekawostką jest kilka utworów nagranych przez niego bez akompaniamentu.


cdn.

[bohdan]

I'm Ready to perełka! Długi czas myliłem obu Walterów i byłem pewny, że tam Little Walter gra.

Dzięki!

[74yaro]

Lauderdale, Little Walter to chyba nazywał się Jacobs a nie Jacobson.

[lauderdale]

[lauderdale]

[kora]

[lauderdale]

[Jimmy]

[74yaro]

[lauderdale]

[lauderdale]

[P.Szymański]

Również dziękuję!

Jeśli wracam do filmu Blues Brothers, to ze względu na uliczny epizod z Hookerem i Hortonem.

[sonnyboy]

[lauderdale]

[bohdan]

Big Walter Horton - najlepsze wideo z You Tube

Postanowiłem rozejrzeć się za jakimś ciekawym materiałem i go tu sprezentować z komentarzem.
Shakey's Blues -
Znane również jako Walter's Shuffle. Walter nagrywał to wielokrotnie, często zmieniając tytuł. Wspaniałe nagranie, chyba tutaj pierwszy raz zobaczyłem Hortona i z miejsca zapragnąłem ten utwór wykonywać. Mimo upływu kilku lat (2, czy 3 w końcu młody jestem ), nie potrafię zagrać tego tak bym był zadowolony. To świadczy o niepowtarzalności BWH. Albo o mojej nieudolności Nie mówię o 100% kopiowaniu, tylko o graniu tego standardu. Wczoraj nagrałem kolejną wersję Walter's Shuffle, a mimo to po obejrzeniu tego wideo jeszcze raz... Jeszcze wiele lat pracy przede mną (acha, wspomniana moja wersja WS, pojawi się na Myspace jak tylko będę mógł je wrzucić...)

Walter's Blues -
To nie jest wideo - ktoś wrzucił plik dźwiękowy i dodał obrazki. Materiał pochodzi z płyty Mouth Harp Maestro. Wczesne nagrania, moim zdaniem o innym brzmieniu niż to powyższe, ale nadal fascynujące.


Bliżej niesprecyzowane przeze mnie shuffle, grane w duecie z Ronniem Earlem. BWH mówi też trochę, o tym skąd się bierze jego brzmienie.

I jeszcze dwa koncertowe, z Earlem i zespołem - Walter's Shuffle + La Cucaracha.
http://www.youtube.com/watch?v=ZHxo3APxurI
http://www.youtube.com/watch?v=JMgQnDJf7XQ

Zachęcam do obejrzenia, choćby części.

Pozdrawiam, Kurson

[sonnyboy]

[Mr.Blues]

[lauderdale]

[Mr.Blues]

[sonnyboy]

Z pewnoscią nie ma tego nagrania pośród płyt, które wymieniłem z mojej kolekcji w jednym z powyższych postów, ani w oficjalnej dyskografii Hortona. Ale tak jak niedawno ukazała sie płyta BOCCE BOOGIE - wszystko jeszcze przed nami.

pozdro

[Mr.Blues]

[lauderdale]

[Mr.Blues]

[Mr.Blues]

[Smyrdek]

Wspaniale opisanie kariery BWH ale mam pytanie : na jakim harpie grał? i w jakiej tonacji?

[bohdan]

A to zależy

Na płycie Mouth Harp Maestro większość gra na diatonicznej D, ale późniejsze nagrania to już głównie harmonijki E, G - czyli te niższe.

A na co dzień, to zależało od okoliczności i %

[Smyrdek]

[andrzej]

[Smyrdek]