Okolice Bluesa

Jeden z moich ulubionych współczesnych wokalistów wydał pierwszy solowy album. Wspomagają go kumple ze Scrapomatic i Tedeschi Trucks Band. Repertuar nie zaskakuje czyli mamy na płycie blues-rockowo-soulowo-jazzowy melanż. Kawałki świetnie i na luzie zagrane, szczególnie mi się podobały znakomicie brzmiące, stylowe gitary Paula Olsena i Dave'a Yoke'a ze Scrapomatic, niestety bardzo oszczędnie dawkowane. Całość kojarzy mi się z formułą laid back i np.Claptonem, niestety kompozycyjnie jest niezbyt ciekawie i cała produkcja opiera się na świetnym wykonaniu. Mimo, że jestem wielkim fanem Mike'a, to płytkę odbieram jako małe rozczarowanie. Być może moje oczekiwania były zbyt wysokie. Ciekawy jestem innych opinii.
1. You Can't Fight Love
2. Gin House Blues
3. Midnight In Harlem
4. Gimme Your Love
5. Everybody's Happy Nowadays
6. That Makes Two Of Us
7. Piece Of Clay
8. No Matter Where You Been
9. Good Luck Automated Car Crash
10. Life Is Crazy
11. Going Home
12. Please Let Me Hold You

Mam wszystkie płyty Scrapomatic i ,,You Can't Fight Love" MM też kupię.

Myślę, że warto nabyć ,,You Can't Fight Love" (sam jeszcze tego nie zrobiłem, ale już wkrótce...):

http://www.youtube.com/watch?v=pbo5vtJrpe8

http://www.youtube.com/watch?v=TMwTScn3MrE

Płyta ,,You Can't Fight Love" jest utrzymana w stylistyce znanej z produkcji Scrapomatic. Powinno być trochę więcej gitar. Kompozycje przewidywalne i nie zawsze ciekawe, ale jak to jest wykonane!!! Mimo wszystko - wspaniała płyta!

To jest chyba czysty pop...albo coś w tym stylu ... nie tego się spodziewałem.