Okolice Bluesa

Ja bardzo cenię P.Framptona i jego brzmienie, ale wydaje mi się, że tej nowej płycie to nie posłuzyło.

Dla mnie JB i DK to nieco inne granie, chociaż w tym samym gatunku. A inspiracja DK Markiem Knopflerem? Nie widzę w tym nic zdroźnego. Każdy artysta musiał od czegoś zacząć. Gdyby DK był zwykłym grajkiem, to nie występowałby przed Gov't Mule na trasie w USA kilka lat temu.

Odgrzewam temat "Driving towards the daylight".
Kupiłem siłą rozpędu, tak jak kupuję kolejne płyty RUSH. Lubię Bonamassę, ale ta płyta, za przeproszeniem, dupy nie urywa, podobnie jak niektóre RUSHe . DTTD jest wg mnie przyzwoita, takie ***, może nawet ciut więcej na ***** możliwych. Dla mnie przede wszystkim jest nierówna i niespójna. Ale tak to jest jak się zbyt dużo IMO wydaje płyt. Wolałbym 2x mniej wydawnictw, ukazujących się rzadziej, ale bardziej przemyślanych, spójnych, kompletnych. Wokalnie Joe mistrzem świata nie jest i nie będzie choć w tej materii nieco się poprawił. Nie jego wina - barwa nie ta - śpiewa bardziej jak chłopak niż facet. Ale mojej dziewczynie się jego głos podoba - niech jej będzie

Co do samej dyskusji nad płytą to niezmiennie twierdzę, że jeden woli kapustę - drugi baby tłuste. Skakanie sobie do oczu (uszu?) mnie nieco bawi. Przykład - tytułowy kawałek, dla jednych gniot, dla innych bomba. Mnie akurat się podoba... No ale jak już kiedyś pisałem - ja sie nie znam

A teraz czekam aż przyjdzie Slash "Made in Stoke" - bo ostatnio więcej mięcha mi trzeba. Czekam też na nowe Black Country Communion, bo Hughes wspaniale wyręcza Joe w śpiewaniu... No i mięcho konkretniejsze