Okolice Bluesa

Odsłuchałem kilka razy. Zero zaskoczenia. Jest tak jak na kilku poprzednich płytach czyli przeciętnie. Połowa dobrego materiału to trochę za mało aby powiedzieć o płycie, że jest dobra, a tym bardziej świetna. Świetny Stones In My Passway, bardzo dobre Driving Towards The Daylight i Too Much Ain't Enough Love i dobre I Got All You Need oraz Somewhere Trouble Don't Go pomimo tej topornej melodyjki, która bez reszty instrumentów byłaby hitem wielu spędów. Na całe szczęście w warstwie instrumentalnej jest tam prawdziwy czad. Reszta to wypełniacze lub niezłe pomysły, które nie zamieniły się w dobre utwory (z różnych względów). Nie spodziewałem się fajerwerków, więc nie jestem rozczarowany.

Jakiś czas temu pisałem, że po wnikliwym zapoznaniu się z najnowszą płytą JB napiszę kilka zdań. ,,Driving Towards The Daylight" to bardzo dobra płyta. Uważam, że JB to wybitny gitarzysta - nie ma co dyskutować na ten temat - który nigdy nie będzie moim numerem 1. Mam większość płyt Artysty (pozostałe tez kupię w miarę możliwości finansowych). Żałuję, że nie byłem na żadnym koncercie Joe, ale dzięki temu nie uwiodło mnie to całe mydlenie oczu zmianami gitar, przebieranie się, pozowanie. W przypadku tego Artysty zastanawia mnie po co on nagrywa tak często swoje płyty? Jest przeciętnym wokalistą i kompozytorem, jego krążki wypełniają przede wszystkim świetnie odegrane covery. Po jakie licho? JB potrafi zagrać chyba wszystko, ale czegoś mi w nim brakuje (to samo miałem w bluesowo - rockowym wcieleniem Garry Moore'a). JB nie ma tego czaru, który poraża w przypadku Warren'a Haynes'a, czy Derek'a Trucks'a. To tyle.

Jest to koncert Davy Knowles & Back Door Slam zagrany 12.10 .2009 w Gaiety Theatre Isle Of Man.

Daj sobie spokój i nie ośmieszaj się takimi zarzutami drogi cenzorze

Ostrzegałem. Do zobaczenia za miesiąc. Dziadek Władek, administrator