Okolice Bluesa

Witam ponownie. Pozwólcie, ze zadam troszke prowokujące pytanie (normalnie aż się boję pisac po ostatnim. Ale już nabrałem odwagi.Co mi tam) Być może troszkę odbiega od głównego pytania, ale w sumie nie aż tak daleko by było bezzasadne.
Zagadnienie jest takie.
Mamy do dyspozycji dwóch muzyków
Jeden.
Szkolony w Akademiach Muzycznych przez najlepszych wykładowców, doskonały technicznie wykonawca, czytający biegle nuty do przodu, do tyłu, po skosie i jak tylko jeszcze. Jednym słowem doskonały muzyk filharmonik jednocześnie kapitalny solista.
Drugi.
Nie umiejący czytać tych kropek na drutach co wyglądają jakby ktoś popryskał zeszyt. Grający na instrumencie bardzo dobrze, ale techniką ustępujący temu pierwszemu. Jego zaletą jest umiejętność grania duszą czyli improwizowanie. Jest w stanie zagrać i do kotleta i zainterpretować dzieło znanego kompozytora na przykład moje Krótko mówiąc na swój sposób również jest genialny i wyczynia cuda z instrumentem, czego ten pierwszy niestety nie potrafi. Bo gy mu zabrać nuty, to jakby mu kto baterie wyciągnął. Ani me , ani be.
I teraz zasadnicze pytania
Czy obaj panowie zasługują na miano wirtuozów?. Czy należałoby któremuś znich odmówić tego miana? Co Waszym zdaniem predysponuje muzyka, aby mówić o nim jako o wirtuozie instrumentu? Czy może któryś z nich jest właśnie wirtuozem inaczej?
Nooo....odważyłem się. Tylko proszę nie kopcie po nerkach:)

Już od kilku miesięcy jestem niemym czlonkiem tego forum ale postanowilem przerwać milczenie( wkurzylem się) Roj piszesz"Bardzo ładnie , tyle ,że zupełnie nie na temat . Jeśli ma się już , gotowy, napisany wcześniej tekst i nie bardzo się wie, gdzie go umieścić , najlepiej jest założyć nowy temat , zaopatrując go w stosowny tytuł ." Pisząc to powinieneś dodać “w/g mnie”, bez tego czuję jak byś wyrażal opinię większości czytających, a to już nie jest prawda.To samo "rocken" ten facet wprowadza tu świerze powietrze a wy zamykacie okna.

Program " Jaka to melodia " oglądałem wielokrotnie na przestrzeni lat i nigdy nawet przez głowę mi nie przeszło , żeby nazwać Zbigniewa Kaute wirtuozem . Sprawnym gitarzystą owszem. Bardzo dobrym muzykiem ? - tak . Ale wirtuozem ?
Definicja definicją, ale zawsze wydawało mi się , że "wirtuozeria" znaczy coś więcej jak tylko umiejętność bardzo sprawnego posługiwania się instrumentem .Słowo "wirtuozeria" zawsze będę łączył z przymiotnikiem "niesamowity" , "wyjątkowy", "powalający swoją grą na kolana" . Być wirtuozem to dla mnie nobilitacja. Pamiętacie czasy przed denominacją złotówki ? Wtedy wszyscy byliśmy milionerami. Miliony milionerów. Noo , wirtuoz = maestro, bardzo wyjątkowa postać ( w/g mnie).
W związku z tym , należałoby chyba podjąć próbę przedefiniowania słowa
"wirtuoz" , albo przynajmniej wprowadzić dodatkowe uszczegółowienia , jeśli wypowiadamy się o jakimś konkretnym artyście . I tak na przykład mielibyśmy wirtuozów zaiste prawdziwych, wirtuozów sprzed denominacji lub wirtuozów , jak z koziej dupy trąba .

Hi, hi.
Wiedziałem, że ciężko będzie go przełknąć! Tego gitarzystę.
A co dopisać do definicji? Może:
"Wirtuoz powinien posiadać umiejętnośc sprawiania wrażenia kogos wyjątkowego?"