Bruce Willis - Mistrz ?!

[lauderdale]

[kora]

[lauderdale]

Kora .. sobie poczytalem.

Ty chyba nie do konca zauwazasz , ze przytaczasz argumenty ( vide Little Walter) ZA TEZA Erstina, a nie jak prawdopodobnie zamierzalas przeciwko.
Ja mowie o ciaglej wspolpracy kiedy Walter byl jedynym w ciagu trzech lat harmonijkarzem , a nie o udziale goscinnym w roznych projektach.
Cotton faktycznie w sumie ponad 10 lat ale na raty. Ale nawet jesli wezmiemy go pod uwage to jest on dlugowiecznym wyjatkiem. Czyli jak mowi Erstin wspolpraca z Muddym miala niekorzystny wplyw na dlugosc zycia jego harmonijkarzy. To czywiscie zart, ale nie do konca bezpodstawny.
Zrodlo:
http://www.celticguitarmusic.com/muddyharp.htm

[lauderdale]

Kasia jest tak:

Oczywiscie w konwencji zartu Erstina.
Teza1: Krotkotrwala wspolpraca z Muddym daje gwarancje dlugowiecznosci.

Dowody: Rogers, Wells, Smith, Oscher, Arnold,Buford, Anderson ...
Wyjatek: Pot Strong - umarl mlodo (to nic , ze zadzgala go panienka)

Teza2 : Dlugoterminowa (ciagla - a nie od projektu do projektu) wspolpraca z Muddym miala niekorzystny wplyw na zdrowie:
Dowod: Walter, Portnoy, Cotton i inni - prawie kazdy z nich o tym wspomina. Gorzala i prochy byly na porzadku dziennym. Teraz to ja moglbym zlosliwie napisac , poczytaj sobie.... ale tego nie zrobie.
Wyjatki: Wszyscy ktorzy przezyli ....


Pozdrowionka

[kora]

[lauderdale]

Ale co nie???
Ci ktorzy wciaz zyja lub dozyli sedziwego wieku pracowali z Muddym krotko .... znaczy wiekszosc z nich tak?
Czyli zartobliwie mozna przyjac ze dlatego dlugo zyja bo krotko wspolpracowali. Taki jest sens zartu Ricka. To jego pomysl nie moj.

A przy Walterze napisalas najpierw , ze wspolpracowal krotko i odszedl by zalozyc wlasny zespol, na co ja odpowiedzialem , ze nie krotko tylko DLUGO. Trzy lata i potem dwa lata. W jadnym ciagu tylko Portnoy go bije ( 4 lata - zapomnialem o nim) i tyle Cotton owszem ponad 10 lat ale na raty . Wiec zart Ricka jast jaknajbardziej zasadny.

Czego tu nie rozumiesz?

[kora]

Powiedźmy,ze mamy różne zdania w tym temacie i raczej nie przekonamy się nawzajem

PS. Jacku, słyszałeś najnowszą płytę Cottona ?

[lauderdale]

Jeszcze nie slyszalem, ale na pewno to nadrobie, bo jego granie tez mi odpowiada mimo, ze , a moze wlasnie dlatego , ze to "tradycjonalista".
Potezna barwa. Teraz kiedy nie ma Hortona to chyba tylko Cotton i mlody Dennis Gruenlig maja taka zabijajaca moc.

[Guzik]

można jeszcze poczytać ( choć widzę ze już dość czytacie ) mała syntezę:

"Harmonijkarze Muddego Watersa"

http://radioderf.info/index.php?main=16 ... 508e6d2595


___________

Prawda była pewnie taka ze Muddy nie pozwalał się zazwyczaj wyszaleć harmonijkarzą. Miało brzmieć jak z LW i tyle. Co więcej Little Watler miał brzmieć podobnie do skrzypiec z pierwszych nagrań Watersa. Zwróćcie uwagę na frazy grane na lomaxowych nagraniach. Naprawdę da się wyczuć podobieństwa.

Naprawdę kiedy weźmie się słabo jakościowo składankę Watersa, to wątpię by ktoś wskazał bezbłędnie gdzie kto gra Na pewno jednak byli goście co raczej robili tak jak chciał Muddy niż pozwalali sobie poszaleć. Jest takie video Muddego z Oregonu ( 1971 ) gdzie przygrywa mu George Smith. Facet gra łagodnym dźwiękiem bez jakiś przesterów pod sufit. Ma swój styl.....jednak co gra solówkę to patrzy się na Watersa z przerażeniem w oczach. A to że jest pewnym siebie muzykiem to wiadomo, zresztą podczas tego samego koncertu miał recital solowy i tam dał czadu jak się patrzy. Podejrzewam więc że Muddy był raczej wymagającym szefem.

sam koncert z Oregonu:
http://www.youtube.com/watch?v=BShwmWviC5Q
( tu jest mało przerażenia )

to jedno z lepszych dokonań Watera i ekipy moim zdaniem. Tutaj muzyka płynie i nie jest przyciężka.

__________

Mistrzem grania tego samego ( choć robi to pięknie ) pozostaje jednak Portnoy....ten to naprawdę miał przygotowane wszystko zanim wszedł na scenę - takie odnoszę wrażenie.

Co do Cottona to nie ma co nie jestem tu obiektywny. U Watersa jednak dodał nieco swojego. Odnoszę wrażenie ze grał więcej, niż LW - nawet przeciw dziwnej zasadzie ze harmonijka milczy jak wokalista śpiewa. Facet miał takie wyczucie rytmu ze momentami robił z harmonijki raczej bas Wystarczy klasyka....live at Newport na cały regulator aby poczuć ze ten gość robi tam niesamowitą robotę w tle. Cotton pod koniec lat 60tych założył własną kapele i nie był to zespół normalny. Grali dosłownie wszystko. Głównie standardy R&B i Soulu z lat 50/60s. Tutaj to płyty z 1967 roku w tym mistrzowska "James Cotton Blues Band". No i szczyt jego możliwości to chyba 1976 rok i potem płyta


Live at Electric Lady

Poroponuje wszystkim przesłuchać. To jest wyjątkowa i oryginalna harmonijka. Taki styl gry....to jest Cotton i nie znalazł on udanych naśladowców. Bo nie dość ze harmonijka mistrzowska to jeszcze sekcja gra tak że hoho

[kora]

[lauderdale]

[kora]

[Guzik]

[kora]

[Guzik]

o Kora zna piękne zdjęcie mają na okładkę... ( na zagadkę dobre )

przy tej płycie to niektórę z lat 90tych wypadają słabo dośc choć wiadomo...Cotton to Cotton

a jak wypada Bruce Willis skoro jest już wokalnie lepszy od B.B to może pora by harmonijkowo skoczył przed Cottona. Strach pomyśleć co będzie jak Bruce chwyci za gitarę ! historia bluesa zacznie się od nowa

Bruce zostanie takim "one man band" jego image to biały podkoszulek i krew na twarzy.

( przepraszam za złośliwość )

[kora]

[RockOnCellBlock]

[lauderdale]

[Guzik]

[Guzik]

[Paweł Stomma]

[Guzik]

[kora]

[Paweł Stomma]

[lauderdale]

[Guzik]

[RockOnCellBlock]

[lauderdale]

[RockOnCellBlock]

[kora]