Okolice Bluesa

Wśród solidnych, choć nieco zapomnianych brytyjskich i amerykańskich bandów, które warte są wspomnienia w tej zakładce dorzuciłbym, jeszcze Foghat i Grand Funk Railroad, a także J.Geils Band i Brownsville Station zwłaszcza z okresu obejmującego pierwszą połowę lat 70-tych. Bad Company z Paulem Rogersem będące kontynuacją działalności grupy Free, nie wymaga zaś chyba specjalnych rekomendacji. Niezłe momenty mieli też kanadyjscy Bachman-Turner Overdrive

Wracając zaś trochę do Mountain i Leslie Westa to warto także zwrócić uwagę na płyty nagrane w składzie: Leslie West, Jack Bruce i Corky Lainge. Mam ich album pt. "Why Dontcha", często go słucham i uważam, że to kawał rasowego, solidnego bluesrockowego łojenia rodem z epoki

Co do wspomnianej przez Przemka sceny kanadyjskiego blues-rocka - ja uwielbiam The Guess Who - ich chyba szczególnie nie trzeba przedstawiać
A właśnie słucham sobie świerz(ż?)o zakupionej płytki Elvina Bishopa i ... noo, muszę powiedzieć, że nieźle wymiatają Harmonijka, gitara, wokal, bas, perkusja - wszystko dopracowane, żywiołowe, energetyczne...

Ech, szkoda aby taki fajny temat poszedł w zapomnienie.

Ostatnio zainteresował mnie zespól Nektar. Praktycznie nic o nich nie wiem, ale według mnie całkiem przyjemnie grają. Coś dla fanów prog-rocka i rocka psychodelicznego.

Countenance


It's All In The Mind


remember the future part 1


Good Day

A mi się przypomniał bardzo fajny zespół Elf. Gdyż każdy zna oczywiście Pana Ronniego Jamesa Dio z takich kapel jak Rainbow czy Black Sabbath, a ostatnio z Heaven & Hell... A trzeba zauważyć, że pod koniec lat 60-tch i z początkiem 70-tych, Dio założył zespół bluesowo rockowy Na początku nazywał się The Electric Elves ale szybko przekształcili to w po prostu Elf. Ich pierwszy album wyprodukowali im członkowie Deep Purple - Roger Glover i Ian Paice. Przez pare lat Elf występował jako support na koncertach Deep Purple. I tam właśnie dostrzegł ich Blackmore, który założył z Dio i resztą członków Elf, kapele Rainbow

Bardzo fajnie grali. Było to oczywiście połączenie blues i hard rocka, ale brzmiało rewelacyjnie. Wokal Dio bardzo dobrze pasował do tego typu grania. No ale w końcu chłopaka wzięło za metal i o blues rocku zapomniał Poniżej małe próbki.

Fajnie ze ruszylo.

też jest warta grzechu .To na zachętę podam jeszcze jedną płytę amerykanów,porównywanych często do Grand Funk Railroad a mianowicie w ogóle nie znani u nas Josefus i dwa znakomite krążki "Dead Man"1970 i "Get Off My Case' 1969.

Nie lubie tych Wielbladow. Jak dla mnie to oni tak jakos piskaja. Mam tylko jedna plyte. "I Can See Your House From Here" Moim zdaniem to wszystkie pozostale sa jeszcze gorsze. Ales mnie zaciekawil tym mountajnowskim brzmieniem. Jakby to jakis laik napisal to bym myslal ze sie przeslyszal.Ale tak.... No nie wiem. Sporo ludzi na forum. Jak ktos trafi to sam poslucham.

Agrypa, a ja mam takie pytanie do Ciebie. O ile mnie pamięć nie myli, kiedyś napisałeś, że masz chyba wszystkie albumy Humble Pie. Jestem ciekawa, które wcielenie tego zespołu bardziej cenisz, z Framptonem czy z Clempsonem?