Okolice Bluesa

Premiera 26 kwiecien. Trzeci utwor to "The Fine Line" ale tytul albumu zostal zmieniony.

...

dzień dobry,
nie wiem czy nie odgrzewam kotleta - jestem nowy, a zachciało mi się zabrać głos w temacie. ot, taka potrzeba duszy, jak to u bluesmana, a że gram na basie, czuję się usprawiedliwiony.
moim zdaniem nie można mówić o basie/basistach w oderwaniu od perkusji/perkusisty. pomijam celowo solistów (wooten, clarke...), bo to inna bajka. bas jest harmonicznym przedłużeniem perkusji, a perkusja rytmicznym uzupełnieniem basu. dopiero jako całość nabiera odpowiedniej dynamiki, pulsu. i tu dochodzimy do prozaicznego wniosku - wystarczy timing, prawidłowy fundament harmoniczny, prawidłowe rozłożenie akcentów i mamy dobrą sekcję - powietrze dla solistów. i naprawdę nie trzeba nic więcej.
jak mawiał miles davis - lepiej nie dograć 10 nut, niż zagrać o jedną za dużo.
wystarczy posłuchać double trouble - mistrzostwo świata.

oooo.....porównanie z kelnerem to chyba najgorsze co może być...

mazdah, w zasadzie zgadzam się z tobą. nie podobało mi się tylko stwierdzenie, że mamy najmniej do powiedzenia.
po za tym inna rola basu jest np. w power trio, a inna w dużych składach (podobnie perkusja). im więcej instrumentów, tym mamy mniej roboty, tzn. roboty tyle samo, ale musimy grać mniej kwieciście, jesteśmy bardziej wycofani, jak to ująłeś słusznie - nie przebijamy się w miksach. chociaż gra squiera w yesach zawsze mnie fascynowała (podobnie jak i yes).
uważam też, że każdy muzykant powinien coś wnosić do muzyki - własnym stylem, czy osobowością. wystarczy posłuchać orkiestry symfonicznej. ten sam utwór zabrzmi inaczej w wykonaniu innej orkiestry, mimo srogich reguł obowiązujących w takich składach.
istotą muzyki, a bluesa w szczególności są emocje. o klasie muzyka świadczy umiejętność doboru proporcji między emocjami a dyscypliną.