Okolice Bluesa

Ja, dołączając do sceptyków chciałbym zasygnalizować, że gitary nie kupuje się na całe życie i czasem przychodzi ten moment, że się ją sprzedaje. Wyobrażam sobie, jak interesująca może być sytuacja prezenentowania owych "zadrapań" z informacją, że gitara ma np. 4 lata. Zastanawiam się ile osób połasi się na takie efekty wizualne i jak odbije się to na końcowej cenie produktu.
Pozdrawiam

...no chyba ze jest to gitara Rory Gallaghera A na powaznie tez jestem w grupie sceptykow.Szanujmy gitary

Vial, ja nie proponowałem nic takiego. Obicie o futrynę zdarzyło mi się przypadkiem.

Parę lat temu udało mi się zdobyć od znajomego kultową w Polsce w latach 60-70 gitarę 'Sambę' firmy Defil. Gitara przeleżała u niego na strychu ponad 25 lat, a jej stan to praktycznie nówka (zero odbić, zarysowań, prosty gryf itp). Poza jednym szczegółem- lakier na całej płycie jest 'vintagowo' popękany.
Szczerze mówiąc nijak nie dodaje to gitarze uroku.

Jasne Wojtku ze Vial zartuje Ale co do Turgona to juz nie jestem pewien

Pomyślcie, co lepsze - pokazać koledze gitarę poobijaną jak &%$#, ze zdrapaną połową lakieru, krzywym gryfem, wytartą podstrunnicą i powyrywanymi potami i powiedzieć "ma 4 lata", czy pokazac koledze gitarę bez jednej ryski, idealnie wyregulowaną i prostą i powiedzieć "ma 20 lat" ?

To zależy . Nie zrobi na mnie wrażenia fakt, że biorę do ręki instrument, który co prawda nie ma żadnej ryski, ale po wyciągnięciu go z futeratu w załączniku spada mi na głowę tona kurzu wskazująca, że i szans na złapanie jakiejkolwiek rysy za wiele nie było.
Ale żeby nie było, jak to mawiał mój ulubiony premier, że białe jest czarne a czarne jest białe, to powiem, że największe wrażenie robią na mnie umiejętności muzyka bez względu co na jego instrumencie jest wymalowane.
Pozdrawiam