Audycja 01.06.08

[Marek Kaczanowski]

Tym razem w Magazynie Bluesowym zagoszczą:

1. Dzieci Bluesa
2. Nipu
3. Zdrowa Woda
4. Breakout
5. Kasa Chorych

[Grześ]

[Marek Kaczanowski]

[Rider]

[Marek Kaczanowski]

[Rider]

[Grześ]

Najlepiej połączyć jedno z drugim i wyjdzie blues w plenerze.
Dla zespołów również zdecydowanie lepiej niż w ciasnocie małego klubiku...

[Romka]

Mareczku jestem ciekawa co zapodasz ze Zdrowej Wody?!!!!

[Romka]

[Romka]

[Marek Kaczanowski]

[Marek Kaczanowski]

[Romka]

[Marek Kaczanowski]

[Rider]

[Romka]

[Marek Kaczanowski]

[Marek Kaczanowski]

[Grześ]

[Marek Kaczanowski]

[Adam Węgrzynowicz]

Dzieci Bluesa


Dzieci Bluesa wolą grać. (tak piszą o sobie)
Mając do wyboru "Być czy nie Być" ('ot wapros') postanowiliśmy zaistnieć. I to nie ważne czy we własnym pokoiku na stoliku, w dzielnicy, mieście czy w kraju. W naszym zaścianku zewsząd słychać było ino hard-corowe darcie mordy i to jak Panki-Łupanki 'próbowywują' grać reggae, - ot kultura.! Nie chcąc powielać tych ludycznych obrzędów - postawiliśmy na Bluesa. Stąd jesteśmy 'Dziećmi Bluesa' i to nie tylko dlatego, że gramy jedynie Bluesa jako takiego, Ocena należy do WAS - drodzy słuchacze i słuchawki

[Adam Węgrzynowicz]

Zdrowa Woda


--------------------------------------------------------------------------------


Zespół powstał w 1988 r. i już w tym samym roku wystąpił w katowickim Spodku jako laureat festiwalu "Rawa Blues". W 1989 r. wystąpił na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki, gdzie został zakwalifikowany do "Złotej Dziesiątki" polskich zespołów młodzieżowych oraz wziął udział w koncercie finałowym Festiwalu Opole '89. Kolejne lata przyniosły m.in.: występy na finałach Rawy (1992, 1993), koncert finałowy festiwalu Jarocin (1992, 1993) oraz zaproszenia na festiwale: Bluesada do Szczecina (1992, 1993, 2000), Muzyczny Camping w Brodnicy (1992, 1993, 1994, 1998), Olsztyńskie Noce Bluesowe (1994,1998, 2000), Fama '93, Blues nad Bobrem, Jesień z Bluesem w Białymstoku, Mokotowską Jesień Muzyczną, Przystanek Woodstock (1995, 1998). W latach 1991-1993 zespół był związany z agencją "Zjednoczone Słonie" Waltera Chełstowskiego. W 1992 r., wspólnie z Jerzym Owsiakiem, grupa zainicjowała akcję "Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy", z którą utożsamia się do dziś. Poza tym zespół brał udział w koncertach - akcjach: "S.O.S", "Wojna z trzema schodami", czy "Dwa Światy" z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej, w koncercie "Żarnowiec '95".

Po przeszło ośmiu latach aktywnej działalności koncertowej zespół doczekał się pierwszego wydania albumu na krążku CD "ZDROWA WODA", którego premiera miała miejsce 2 września 1996 roku. Na płycie znalazły się największe przeboje grupy takie jak: "Piwo", "Częstochowa '77", czy ballady: "Kochaj mnie, kochaj" i "Tyle chciałbym ci powiedzieć". Płytę "Zdrowa Woda" zespół nagrał w składzie: Marek Modrzejewski - wokal, gitara, teksty, muzyka; Sławek Małecki - gitara prowadząca, muzyka ; Sławek Jagas - gitara basowa; Mariusz Taranowski - perkusja; Piotr F. Krajniak - harmonijka.

Od stycznia 1997 Zdrowa Woda występuje w nowym składzie. Do zespołu dołączył trzeci gitarzysta, Partyzant, który jeszcze do niedawna grał w zespole Dżem. To wydarzenie wpłynęło znacząco na oblicze zespołu. Od tego czasu mamy do czynienia z dużo potężniejszym, pełniejszym brzmieniem, a znakomita współpraca Partyzanta z duetem Małecki - Modrzejewski pozwala na zachowanie harmonii i stylistyki Zdrowej Wody.

W grudniu 1997r. w studiu Winicjusza Chrósta (dawnego gitarzysty Breakoutu) w Sulejówku Zdrowa Woda nagrała materiał na swoją drugą płytę - "NIE BÓJ SIĘ MIŁOŚCI". Premiera albumu odbyła się 14 lutego 1998 roku (z okazji Walentynek). Materiał w pewnym sensie nawiązuje do poprzedniej stylistyki zespołu. Mimo, że często pobrzmiewa tu nuta bluesa czy boogie, to sprawia wrażenie bardziej rockowego. Muzyka Zdrowej Wody nawiązuje w pewien sposób do wykonawców i brzmień lat 70. Jest jednak bardziej oddaniem hołdu tamtym czasom niż czerpaniem z ich tradycji muzycznych. Materiał niesie ze sobą sporą dawkę energii i siły a zarazem uczucia i subtelności. Ciekawostką na płycie są zaproszeni goście w osobach Pawła Bergera / Dżem (instrumenty klawiszowe), Sławka Wierzcholskiego / Nocna Zmiana Bluesa (harmonijka ustna) i Tomka Kamińskiego / Bractwo (skrzypce). W listopadzie i grudniu 1999 r. ponownie u Winka Chrósta w Sulejówku zespół nagrał nową płytę pt. "DZIWNE MYŚLI", której premiera odbyła się 29 maja 2000r. Gościnnie wystąpili: na instrumentach klawiszowych Paweł Berger (Dżem) oraz Winicjusz Chróst (solówki w utworze pt. "Twój szept" promującym płytę). Jesienią 2000 r. ukazał się drugi singel z dwoma utworami: "Takim jak my" (refleksyjna ballada rockowa) oraz "Dziwne myśli" (mocne uderzenie na otwarcie albumu).

17 października 2005r ukazała się nowa płyta zespołu pt. „MIĘDZY MĘŻCZYZNĄ A KOBIETĄ”. Krążek ten zawiera 14 zdecydowanie gitarowych, mocno brzmiących kompozycji, choć nie zabrakło tu miejsca na oddech balladowy. Pojawili się również specjalnie zaproszeni na sesję nagraniową goście. W dwóch kompozycjach („Kochaj mnie tak” i „Czułości trzeba nam”) na instrumentach klawiszowych zagrał Artur Grudziński, Sławek Wierzcholski (harmonijka ustna w „Nie ufam politykom) oraz Bogdan Rypina (harmonijka ustna w utworze „Dumna”) Ciekawostką jest z pewnością fakt, że obok tekstów traktujących o sprawach damsko męskich, po raz pierwszy pojawiają się fragmenty o charakterze publicystycznym, piętnującym rzeczywistość naszego kraju ( „Idzie kryzys”, „Nie ufam politykom” czy „W pobliżu biedy” ).

„Miedzy mężczyzną a kobietą” nagrana została w studiu Black Bottle Records w Toruniu. Realizacją zajął się Mariusz Ziemba, współpracujący także z grupą w charakterze akustyka.

Muzyka zespołu łączy w sobie elementy czystego bluesa z ostrymi rockowymi riffami. Połączenie granego żywiołowo rocka i bluesa, a także komunikatywnych i ironicznych tekstów (po polsku) - sprawia, że zespół jest entuzjastycznie odbierany zarówno przez młodych fanów (nastolatków), 20- i 30- latków, jak i dojrzałych koneserów muzyki (nawet 40- i 50- latków).

W lutym 1997 roku, jako jedyny zespół bluesowy w Polsce, grupa otrzymała Nominację do Fryderyka '96 w kategorii "Muzyka Tradycji i Źródeł". Gitarowy Top'97 - plebiscyt czytelników "Gitara i Bas": najlepsza płyta gitarowa - blues: Zdrowa Woda "Zdrowa Woda" - 5. Miejsce, najlepszy basista - blues: Sławek Jagas. Nominacja do nagrody "Talent 2000"w kategorii "Ambasador regionu" (Kujawsko-Pomorskiego) za płytę "Dziwne myśli".

Jeden z bardziej znanych utworów to Piwo
Piwo
muz. Sławomir Małecki sł. Marek Modrzejewski
Lubię kiedy się zieleni
lubię jak się piwo pieni
i gdy można w piany lekko wsunąć wąs
chociaż czasem tak się spoję
że do domu iść się boję
no bo stara łapie zaraz dziwny dąs

lecą garnki i talerze
lekko się unosi pierze
no i gratkę ma sąsiedztwo na dokładkę
drży w posadach kamienica
taki szum robi diablica
pewnie już ją każdy bierze za wariatkę

by wprowadzić ład i spokój
cicho więc opuszczam pokój
i unoszę cało życie na ulicę
tam na rogu kumple stoją
oni też się widzę boją
bo ratunek wszelki czerpią wprost z butelki

a ja wiem że na mój ból
dobry jest żywiecki full
sprężam ciało i do baru walę śmiało
i po chwili już radośnie
znowu się przyglądam wiośnie
barman leje a wokoło jest wesoło

lubię kiedy się zieleni
lubię jak się piwo pieni
gdyby to zrozumieć chciała moja mała
świat by inne miał wymiary
znikły wreszcie by koszmary
no a życie by płynęło należycie.

[Adam Węgrzynowicz]

Breakout

Breakout powstał w
Warszawie w 1968 roku z inspiracji Tadeusza Nalepy oraz Jacka Grania, który wymyślił nazwę formacji. Grupę tworzyli: Mira Kubasińska (wokal), Tadeusz Nalepa (gitara, wokal, lider), Janusz Zieliński (gitara basowa), Krzysztof Dłutowski (organy, fortepian) i Józef Hajdasz (perkusja) - wcześniej związani w większości z formacją Blackout.



Grupa zyskała popularność dzięki takim utworom jak "Powiedzieliśmy już wszystko", "Koło Birczy", "Zapytam ptaków", a przede wszystkim "Gdybyś kochał, hej!" i "Na drugim brzegu tęczy". Na przełomie dekad lat 60. i 70., po wielu zmianach personalnych, zespół popadł w kryzys - był atakowany i bojkotowany w mediach. Pomimo tych kłopotów Tadeusz Nalepa nadal scalał grupę, a twórczość Breakoutu ewoluowała coraz mocniej w stronę bluesa. Nigdy nie rozwiązany Breakout powrócił na estradę latem 1977 roku, a po raz ostatni wystąpił we wrześniu 1981. Później zespół koncertował jedynie okazjonalnie. Tadeusz Nalepa, aktywny do dzisiaj jako muzyk solowy, powrócił do czynnego życia muzycznego w lutym 1982 roku.


Najważniejsze utwory:

Gdybyś kochał, hej! 1969

Kiedy byłem małym chłopcem 1971

Oni zaraz przyjdą tu 1971



8 września 1944 Urodziła się Mira Kubasińska - wokalistka, była członkini blues-rockowego zespołu Breakout. Największą sławę Kubasińska zdobyła w latach 60 i 70. występując z zespołem Blackout, przekształconym w 1968 roku w Breakout. U boku lidera tych grup Tadeusza Nalepy śpiewała wielkie przeboje tamtego czasu: "Gdybyś kochał, hej", "Chciałabym być słońcem", "Na drugim brzegu tęczy", "Czarno-czarny film". W latach 70. występowała też solo. Zmarła w październiku 2005 roku.


2 lipca 1948 Urodził się Józef Skrzek, klawiszowiec między innymi grup
Breakout i SBB.

14 sierpnia 1954 Urodził się Marek Surzyn, perkusista między innymi zespołów Breakout, Krzak, Tadeusza Nalepy i Kciuk Surzyn Band.

21 lutego 1968 Zespół Tadeusza Nalepy, Breakout, zagrał pierwszy koncert w klubie "Stodoła" w Warszawie.
27 lutego 1968 Zespół Breakout oficjalnie zadebiutował podczas I Musicoramy (cykliczna impreza koncertowa organizowana w latach 60. w Polsce).

21 listopada 1974 Zespół Breakout otrzymał "Złotą Płytę" za album "Karate" podczas specjalnego koncertu na XXI Musicoramie (cykliczna impreza koncertowa organizowana w latach 60. w Polsce).

25 maja 1985 Zespół Breakout został reaktywowany na koncert "Breakout wraca do domu", który odbył się w Rzeszowie, z okazji 20-lecia pracy estradowej Tadeusza Nalepy.

11 grudnia 1990 We Wrocławiu zmarł w wieku 41 lat Andrzej Tylec, perkusista grający między innymi z grupami Breakout oraz Wanda i Banda.

25 października 2005 Mira Kubasińska, wokalistka zespołu Breakout, legenda polskiego rocka i bluesa, zmarła w szpitalu w Otwocku. Miała 61 lat. Artystka doznała rozległego zawału serca. Takie przeboje, jak "Gdybyś kochał, hej" i "Na drugim brzegu tęczy" w latach 70. znała cała Polska.

4 marca 2007 Po długiej i ciężkiej chorobie, w wieku 64 lat, zmarł "ojciec polskiego bluesa", twórca grup Blackout i Breakout - Tadeusz Nalepa. Płyty Breakoutu ("Blues", "Karate" i "Kamienie") zaliczane są do najważniejszych osiągnięć polskiego rocka i bluesa. Do największych przebojów Nalepy i jego grupy należą "Gdybyś kochał, hej!", "Poszłabym za tobą", "Kiedy byłem małym chłopcem". Od1980 roku (po zakończeniu działalności Breakoutu), Tadeusz Nalepa występował i nagrywał pod własnym nazwiskiem.



Tadeusz Nalepa - bluesman, gitarzysta, wokalista i kompozytor, autor tekstów - uważany jest za ojca polskiego bluesa. Urodził się w 1943 roku w Zgłobieniu. Zmarł 4 marca 2007 roku po długiej i ciężkiej chorobie.



W dzieciństwie uczył się gry na skrzypcach, a potem na gitarze. W 1963 roku z Mirą Kubasińską został finalistą II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. W 1965 roku utworzył zespół Blackout, który po trzech latach zmienił nazwę na Breakout. Wkrótce wylansowali wielki przebój "Gdybyś kochał, hej". Koncertował z grupą w kraju i za granicą. Zespół zakończył działalność w 1981 roku, wraz z wprowadzeniem stanu wojennego.
Od lat osiemdziesiątych nagrywał i występował pod własnym nazwiskiem. Wydał 25 albumów autorskich, występował na wielu festiwalach. W Sopocie w 1992 roku otrzymał Bursztynowego Słowika za całokształt dorobku artystycznego. Jest także wielokrotnym zwycięzcą dorocznych ankiet na gitarzystę i muzyka roku.
Tadeusz Nalepa zwyciężył w plebiscycie "100 lat bluesa" (pisma "Twój blues") w kategoriach: Osobowość bluesowa XX wieku - Muzyk Stulecia - Polska. Płytą stulecia w Polsce został album "Blues" grupy Breakout, a utworem bluesowym - "Kiedy byłem małym chłopcem".
W 2003 roku Nalepa został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.


Najważniejsze utwory:

Kiedy byłem małym chłopcem

Ten o tobie film



26 sierpnia 1943 W Zgłobieniu (ok. 15 km na zachód od Rzeszowa) urodził się wybitny polski bluesman, Tadeusz Nalepa.

28 maja 1953 Urodził się Bogdan Kowalewski, gitarzysta basowy współpracujący z grupą Maanam i Tadeuszem Nalepą.

14 sierpnia 1954 Urodził się Marek Surzyn, perkusista między innymi zespołów Breakout, Krzak, Tadeusza Nalepy i Kciuk Surzyn Band.

21 czerwca 1959 W Kędzierzynie-Koźlu urodził się Marek Raduli, gitarzysta, aranżer, kompozytor, uznany muzyk sesyjny. Grał w jednym z pierwszych składów TSA, a od 1982 roku był związany z grupą Banda i Wanda. W latach 90. grał z Bajmem i grupą Tadeusza Nalepy. W latach 1993-2003 był członkiem Budki Suflera, z którą nagrał 9 płyt.

3 września 1965 Zespół Tadeusza Nalepy, Blackout, zadebiutował koncertem w klubie "Łącznościowiec" w Rzeszowie.

21 lutego 1968 Zespół Tadeusza Nalepy, Breakout, zagrał pierwszy koncert w klubie "Stodoła" w Warszawie.
27 lutego 1968 Zespół Breakout oficjalnie zadebiutował podczas I Musicoramy (cykliczna impreza koncertowa organizowana w latach 60. w Polsce).

21 listopada 1974 Zespół Breakout otrzymał "Złotą Płytę" za album "Karate" podczas specjalnego koncertu na XXI Musicoramie (cykliczna impreza koncertowa organizowana w latach 60. w Polsce).

25 maja 1985 Zespół Breakout został reaktywowany na koncert "Breakout wraca do domu", który odbył się w Rzeszowie, z okazji 20-lecia pracy estradowej Tadeusza Nalepy.

4 marca 2007 Po długiej i ciężkiej chorobie, w wieku 64 lat, zmarł "ojciec polskiego bluesa", twórca grup Blackout i Breakout - Tadeusz Nalepa. Płyty Breakoutu ("Blues", "Karate" i "Kamienie") zaliczane są do najważniejszych osiągnięć polskiego rocka i bluesa. Do największych przebojów Nalepy i jego grupy należą "Gdybyś kochał, hej!", "Poszłabym za tobą", "Kiedy byłem małym chłopcem". Od1980 roku (po zakończeniu działalności Breakoutu), Tadeusz Nalepa występował i nagrywał pod własnym nazwiskiem.



Breakout

Breakout powstał w Warszawie w 1968 roku z inspiracji Tadeusza Nalepy oraz Jacka Grania, który wymyślił nazwę formacji. Grupę tworzyli: Mira Kubasińska (wokal), Tadeusz Nalepa (gitara, wokal, lider), Janusz Zieliński (gitara basowa), Krzysztof Dłutowski (organy, fortepian) i Józef Hajdasz (perkusja) - wcześniej związani w większości z formacją Blackout.


Grupa zyskała popularność dzięki takim utworom jak "Powiedzieliśmy już wszystko", "Koło Birczy", "Zapytam ptaków", a przede wszystkim "Gdybyś kochał, hej!" i "Na drugim brzegu tęczy". Na przełomie dekad lat 60. i 70., po wielu zmianach personalnych, zespół popadł w kryzys - był atakowany i bojkotowany w mediach. Pomimo tych kłopotów Tadeusz Nalepa nadal scalał grupę, a twórczość Breakoutu ewoluowała coraz mocniej w stronę bluesa. Nigdy nie rozwiązany Breakout powrócił na estradę latem 1977 roku, a po raz ostatni wystąpił we wrześniu 1981. Później zespół koncertował jedynie okazjonalnie. Tadeusz Nalepa, aktywny do dzisiaj jako muzyk solowy, powrócił do czynnego życia muzycznego w lutym 1982 roku.



Najważniejsze utwory:

Gdybyś kochał, hej! 1969

Kiedy byłem małym chłopcem 1971

Oni zaraz przyjdą tu 1971



8 września 1944 Urodziła się Mira Kubasińska - wokalistka, była członkini blues-rockowego zespołu Breakout. Największą sławę Kubasińska zdobyła w latach 60 i 70. występując z zespołem Blackout, przekształconym w 1968 roku w Breakout. U boku lidera tych grup Tadeusza Nalepy śpiewała wielkie przeboje tamtego czasu: "Gdybyś kochał, hej", "Chciałabym być słońcem", "Na drugim brzegu tęczy", "Czarno-czarny film". W latach 70. występowała też solo. Zmarła w październiku 2005 roku.

2 lipca 1948 Urodził się Józef Skrzek, klawiszowiec między innymi grup Breakout i SBB.

14 sierpnia 1954 Urodził się Marek Surzyn, perkusista między innymi zespołów Breakout, Krzak, Tadeusza Nalepy i Kciuk Surzyn Band.

21 lutego 1968 Zespół Tadeusza Nalepy, Breakout, zagrał pierwszy koncert w klubie "Stodoła" w Warszawie.

27 lutego 1968 Zespół Breakout oficjalnie zadebiutował podczas I Musicoramy (cykliczna impreza koncertowa organizowana w latach 60. w Polsce).

21 listopada 1974 Zespół Breakout otrzymał "Złotą Płytę" za album "Karate" podczas specjalnego koncertu na XXI Musicoramie (cykliczna impreza koncertowa organizowana w latach 60. w Polsce).

25 maja 1985 Zespół Breakout został reaktywowany na koncert "Breakout wraca do domu", który odbył się w Rzeszowie, z okazji 20-lecia pracy estradowej Tadeusza Nalepy.

11 grudnia 1990 We Wrocławiu zmarł w wieku 41 lat Andrzej Tylec, perkusista grający między innymi z grupami Breakout oraz Wanda i Banda.

25 października 2005 Mira Kubasińska, wokalistka zespołu Breakout, legenda polskiego rocka i bluesa, zmarła w szpitalu w Otwocku. Miała 61 lat. Artystka doznała rozległego zawału serca. Takie przeboje, jak "Gdybyś kochał, hej" i "Na drugim brzegu tęczy" w latach 70. znała cała Polska.

4 marca 2007 Po długiej i ciężkiej chorobie, w wieku 64 lat, zmarł "ojciec polskiego bluesa", twórca grup Blackout i Breakout - Tadeusz Nalepa. Płyty Breakoutu ("Blues", "Karate" i "Kamienie") zaliczane są do najważniejszych osiągnięć polskiego rocka i bluesa. Do największych przebojów Nalepy i jego grupy należą "Gdybyś kochał, hej!", "Poszłabym za tobą", "Kiedy byłem małym chłopcem". Od1980 roku (po zakończeniu działalności Breakoutu), Tadeusz Nalepa występował i nagrywał pod własnym nazwiskiem.

[Adam Węgrzynowicz]

Kasa Chorych


W 1975 roku dwójka nawiedzonych bluesem muzyków z Białegostoku - Ryszard "Skiba" Skibiński i Jarosław Tioskow - postanowiła założyć zespół zgodny z ich muzycznymi fascynacjami. Po kilku tygodniach dołączył do nich perkusista Mirosław Kozioł. Wkrótce zaprosili do współpracy kolegów i pod nazwą Kasa Chorych-Blues wystartowali w 1976 r. pod patronatem białostockiego Akademickiego Centrum Kultury. W skład grupy wchodzili wówczas: R. Skibiński (ur. 20.01.1951 r., zm. 4.06.1983 r.; hca, kazoo), J. Tioskow (ur. 30.07.1955 r.;g); Andrzej Kotarski (g); Zbigniew Richter (bg); Andrzej Pala (p); M. Kozioł (ur. 5.04.1954 r.; dr). Niebawem, dzięki współpracy z Miejskim Domem Kultury, zespół otrzymał nowy sprzęt oraz dogodne warunki do pracy. W tym okresie jego działalność koncertowa skupiała się przede wszystkim w miejscowych klubach "Herkulesy" i "Promenada". W 1977 roku grupa wystąpiła w ramach akcji "Chełm 80".





Przełomowym dla działalności Kasy Chorych okazał się rok 1978. Udział zespołu w poznańskim "Folk-Blues Meetingu" spotkał się z wręcz entuzjastycznym przyjęciem publiczności. Kolejnym sukcesem był wrześniowy występ na IX Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie, gdzie zespół otrzymał nagrodę "Brązowego Kameleona" za zajęcie III miejsca, nagrodę dziennikarzy oraz nagrodę indywidualną dla R. Skibińskiego.




Dzięki udanym występom Kasa Chorych szybko zdobyła ogólnokrajową popularność. Jej działalność, a także osobiste starania Ryszarda Skibińskiego, przyczyniły się do zorganizowania w 1978 roku w Białymstoku festiwalu "Jesień z Bluesem" - przez kilka następnych lat wiodącej imprezy bluesowej w Polsce.

W 1978 roku zespół dokonał pierwszych nagrań dla PR w Białymstoku, ukazujących fascynację szeroko pojętą stylistyką chicagowskiego bluesa. Członkowie grupy, pytani o muzyczne wzorce, wymieniali Muddy'ego Watersa, B.B. Kinga i Johna Mayalla. Muzyka Kasy Chorych to konglomerat różnych odmian bluesa, stylu country i rhythm and bluesa. W repertuarze grupy znaleźć można zarówno klasyczne, 12-taktowe struktury, jak i kompozycje zbliżone do białej muzyki ludowej Stanów Zjednoczonych. Część utworów własnych (najczęściej skomponowanych przez Ryszarda Skibińskiego i Jarosława Tioskowa) to wręcz przebojowe melodie rozrywkowe, charakteryzujące się łatwą, ale jakże sympatyczną linią melodyczną. Tę pogmatwaną nieco, oryginalną jednak "zbitkę", uatrakcyjniają często aranżacje, również pozbierane jak gdyby po różnych muzycznych podwórkach i przetworzone na własny użytek. (Michał Ostrowod, Stosowanie bluesowej terapii. Razem, 1980 r.).
Z charakterystyczną, pełną ekspresji stylistyką świetnie koresponowały intrygujące tytuły zespołowych kompozycji: "Blues morskiej muszli", "Bez pieniędzy", "Jak gonili mnie chuligani" (zmieniony później na "Jak nas gonili tacy jedni"), "Blues zardzewiałej żyletki", "Blues 45 procentowy", "Szalona Baśka", "Droga do sklepu" (ta ostatnia trafiła na Listę Przebojów "Rozgłośni Harcerskiej"). Podobnie niepowtarzalny, na tle innych zespołów "Muzyki Młodej Generacji", był klimat koncertów Kasy Chorych: przypominały one dynamiczny spektakl, urzekający żywiołowością! spontanicznością, w którym pierwszoplanową rolę odgrywał niebywale charyzmatyczny Ryszard Skibiński. Temperatura na sali podczas koncertu wzrasta z utworu na utwór, aż osiąga punkt wrzenia w momencie wykonywania znanego standardu " On The Road Again ", kończącego występ. Solówek gitary słucha się z nieukrywaną przyjemnością, zaś Ryszarda Skibińskiego grającego na harmonijce ustnej uznać można za prawdziwego showmana, jakiego nieczęsto ogląda się na naszych estradach. Kasa Chorych na swych koncertach nie pozwala się nudzić. (Rafał Szczęsny Wagnerowski "Non Stop" 11/1979).

Blues nie musi być smutny - tłumaczyli sami muzycy w rozmowie z Marianem Butrymem (Serce bije rytmem bluesa. "Razem" 2/1983). Dla niewolników też był rozrywką. Zresztą mamy utwory inspirowane mniej zabawnymi sprawami. Jak zagramy "Blues bez pieniędzy ", wszyscy wiedzą, o co chodzi.



Wspólne zdjęcie "Kasy Chorych" z zespołem "Irjan"
(drugi od lewej Jan Janowski, trzeci od lewej Ireneusz Dudek)



Wspólnie z grupą Irjan, Kasa Chorych przygotowała program "Różne barwy bluesa" prezentowany w trasie koncertowej. Rok 1979 zapisała udanym występem na sopockim "Pop Session" oraz zwycięstwem w ankiecie miesięcznika "Non Stop" w kategorii "Talent rokujący największe nadzieje". 10.10.1979 r., razem z zespołem Krzak i Wojciechem Karolakiem, wystąpiła "na żywo" w 30-minutowym programie zrealizowanym dla "Studia 2" TVP przez Waltera Chełstowskiego.

14.12.1979 r. podczas koncertu z cyklu Muzyka Młodej Generacji "Rock 1979" w poznańskiej "Arenie" grupa zadebiutowała z saksofonistą Markiem Kisielem. Tutaj można by rozpływać się nad osobowością sceniczną Ryszarda Skibińskiego, jego umiejętnością nawiązywania kontaktu z publicznością, ale brak tu miejsca. Warto jeszcze dodać, że nowy członek grupy, grający na saksofonie, bardzo wzbogaca brzmienie grupy, czujnie współpracując ze Skibińskim. Okazało się tu, że blues będący potencjalnie mniej atrakcyjną muzyką dla wielkiej publiczności, także potrafi dzięki spontaniczności i energii w nim zawartej rozgorączkować słuchaczy. Zwłaszcza, jeżeli jest tak grany... (Jerzy Wertenstein-Żuławski, "Non Stop" 2/1980).


Po kolejnych rotacjach personalnych (przez krótki czas gitarzystą basowym był Mirosław Gryc) wykrystalizował się najpopularniejszy skład zespołu: Ryszard Skibiński (hca, kazoo), Jarosław Tioskow (g), Włodzimierz Dudek (g), Leszek Domalewski (bg) i Mirosław Kozioł (dr).





Rok 1980 to m.in. występy na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej w Poznaniu (9-11.05), sopockim "Pop Session", Łódzkich Spotkaniach Jazzowych oraz imprezie poświęconej pamięci Jimiego Hendrixa i Janis Joplin (1-3.10), a także nagranie debiutanckiego singla z utworami "Blues chorego" i "Szalona Baśka", który to, dostarczony prywatnymi kanałami do USA, uplasował się na III miejscu w dorocznej ankiecie radiostacji WRJC-FM 91 w Baltimore, ustępując jedynie płytom Alberta Collinsa i Muddy'ego Watersa, a dystansując "Rock Me Baby" B.B. Kinga. Kasa Chorych nadspodziewanie dobrze sprawdziła się w studio. Singel jest udany, oba utwory nagrane zostały na profesjonalnym poziomie. Obawiam się jednak, że formuła bluesa instrumentalnego może okazać się bardzo trudna do obrony w przypadku longplaya ("Magazyn Muzyczny Jazz" 1/1981).

W tym okresie członkowie Kasy Chorych nosili się też z zamiarem opracowania większej formy muzycznej w oparciu o libretto Józefa Grochowiny.

W 1981 r. grupa nagrała singel "Zgniła porzeczka"/"Blues córek naszych" oraz wzięła udział w łódzkim "Rockowisku" (udokumentowanym filmem "Koncert" Michała Tarkowskiego) i w poznańskiej "Rock-Arenie". Ten ostatni występ wspominał później Jerzy Werteinstein-Żuławski: Na rusztowaniu nad sceną, gdzie zawieszone były reflektory, scenograf postawił niebieską figurę anioła wielkości człowieka. Podczas występu poprzedniego zespołu została ona zamalowana na czarno. W pewnej chwili, podczas koncertu Kasy Chorych, Rysiek wdrapał się na górę i zapowiedział bardzo poważnie bluesa o tytule, który potem musiał ulec zmianie. I zagrał bardzo piękny, przejmująco smutny utwór. Grając go, stanął przy wyciągniętym ramieniu anioła i odwrócony tyłem objął go. I tak grał w objęciach czarnego anioła, anioła śmierci, zagłady, czy choćby naszego koślawego losu, jakby w przeczuciu nieszczęść, jakie wkrótce miały nastąpić. ("Non Stop" 7/1983).

W 1982 r. w nagraniach studyjnych ("Kochaj człowieka", "Szlaufik blues", "Blues o rannym wstawaniu") formację wspomagał wokalista Andrzej Zaucha (ur. 12.01.1949 r., zm. 10.10.1991 r.), który pod koniec lat 70. wraz z reaktywowanymi Dżamblami zrealizował dla TV program złożony z bluesów do tekstów poety Romana Śliwonika, wydanych w 1993 r. na płycie Drzazgi. Próby przełamania dotychczasowej instrumentalnej formuły zespołu (wcześniejsze próby z Martyną Jakubowicz skończyły się na dwóch nieudanych koncertach; równie efemeryczna okazała się współpraca z solistką Krystyną Cudowską) skłoniły muzyków do poszerzenia składu o wokalistę. Został nim Jerzy Opaliński, z którym grupa wystąpiła na imprezie "Rock-Blok" w warszawskiej hali "Gwardii" (13-14.03.1982 r.), a później Lesław Kot (dawniej Romuald & Roman), uwieczniony na płytce "Przed nami drzwi zamknięte"/"Pieniądze to nie wszystko".

Także w 1982 r. Kasa Chorych nagrała dla PR własne kompozycje instrumentalne oraz cztery utwory z Janem Izbińskim, m.in. "Gdybym był wichrem" z repertuaru grupy Breakout. W maju wzięła udział w II "Rawie Blues" w Katowicach (w klubowych koncertach festiwalowych grała ze skrzypkiem Cezarym Czternastkiem, akompaniując Martynie Jakubowicz i Jackowi Skubikowskiemu). W listopadzie wystąpiła na "Jesieni z Bluesem 82", w części programu z J. Izbińskim. W jamowym składzie pojawili się też wtedy obok siebie na scenie Ryszard Skibiński (hca) i Ryszard Riedel (Dżem; voc, hca) oraz gitarzyści Jarosław Tioskow i Andrzej Kotarski, wykonując program złożony m.in. z utworów: "Blues Riedlowo-Skibowy", "Słodka" i "Niewinni".

Wkrótce fanów zespołu zaskoczyła decyzja R. Skibińskiego o przejściu do grupy Krzak. Pożegnalny koncert w starym składzie Kasa Chorych dała w grudniu 1982 r. w Sali Kongresowej w Warszawie.

Po odejściu "Skiby" droga rozwojowa grupy uległa załamaniu, mimo iż w nowym składzie (Jarosław Tioskow - g, voc; Andrzej Kotarski - g; Leszek Domalewski - bg; Zdzisław Szczudło; ur. 8.11.1955 r. - keyb; Mirosław Kozioł - dr) poruszała się ona nadal sprawnie w kręgu chicagowskiego bluesa, okraszonego elementami rocka. Program w takiej właśnie konwencji muzycy przedstawili podczas "Jesieni z Bluesem '83", prezentując nowe utwory ("Jestem dzisiaj sam w domu", "Blues o porządnej dziewczynie", "Pierwsze 8 godzin"), a także towarzysząc wokalistce Anecie Broszewskiej. W tym okresie z zespołem współpracował też Andrzej Starzec (acg, voc).


4.06.1983 r. w Białymstoku w godzinach rannych w wyniku przedawkowania narkotyków zmarł Ryszard "Skiba" Skibiński.


Od l lutego 1984 r. Kasę Chorych tworzyli: Jarosław Tioskow (g, voc), Cezary Czternastek (vi, voc), Zbigniew Richter (bg), Piotr Zielik (ur. 29.06.1953 r.; dawniej - Antykwariat; sax), Mirosław Kozioł (perkusja). W tym składzie grupa dokonała nowych nagrań: "Ameryka", "Żyję z dnia na dzień", "Kiedy tańczę gubię buty" i - poświęcony Ryszardowi Skibińskiemu - "O człowieku, który nie zakołysze się w rytmie bluesa".

Po kilkumiesięcznej przerwie w działalności koncertowej zespół powrócił na estradę podczas II "Olsztyńskich Nocy Bluesowych '84". Wieczór zakończył (...) występ zespołu Kasa Chorych. Po odejściu, zmarłego później tragicznie, niezapomnianego Ryszarda "Skiby" Skibińskiego grupa nie mogła się przez dłuższy czas zupełnie odnaleźć. Brakowało indywidualności - partnera dla gitarzysty Jarosława Tioskowa. Dzisiaj z Kasą Chorych występuje utalentowany skrzypek, niegdyś członek Easy Rider - Cezary Czternastek. To cenny narybek. Nowa koncepcja natomiast to rhythm-'n 'blues o zabarwieniu blue-grassowym i rockowym. I Jarosław Tioskow w podwójnej roli: gitarzysty i - chyba trochę zbyt odpowiedzialnej -wokalisty - ocenił występ Włodzimierz Kleszcz (biuletyn "Biamedicus" 3/1984).

Pod koniec 1984 r. grupa zawiesiła działalność, by wkrótce potem rozwiązać się. Współpracowali z nią także Ryszard Szwed (dr) i Andrzej Dyląg (p).

Po rozwiązaniu Kasy Chorych J. Tioskow i C. Czternastek tworzyli przez jakiś czas estradowy duet Guy People Acoustic And Electric Blues Band. Później Tioskow założył własną formację Grupa Jarosława Tioskowa, a potem Modem Blues. Czternastek znalazł się w zespole Blustro, występował w okazjonalnych konstelacjach (m.in. w duecie z harmonijkarzem Janem Modzelewskim na imprezie "Blues pod kominem" w Dąbrowie Górniczej w 1988 r.), by w 1990 r. pojawić się na "Rawie Blues" w Katowicach w składzie polsko-zachodnioniemieckiej grupy Harley Davidson.

Kasa Chorych wznowiła działalność w 1992 roku. Włodek Dudek i Marek Kisiel byli akurat w Polsce. Postanowiliśmy sprawdzić, jak czujemy bluesa po latach. Spodobało się nam i postanowiliśmy wznowić działalność. Po miesiącu wspólnej pracy daliśmy kameralny koncert - opowiadał J. Tioskow w wywiadzie dla "Musie Globe" (7/1992). Reaktywowany zespół utworzyli: Włodzimierz Dudek (g), Jacek Kaczyński (bg), Marek Kisiel (keyb, as), Jarosław Tioskow (g, slide g, voc), Mirosław Kozioł (dr). Współpracuje z nim perkusista Mirosław Wiechnik.





Fonograficzną dokumentacją reaktywowanej Kasy Chorych jest nagrana w 1993 r. płyta "Blues Band". Marcin Gajewski w swej recenzji ("Tylko Rock" 7/1996) pisał o niej (...) weterani z Kasy Chorych najwyraźniej zapomnieli, że w bluesie emocje ważniejsze są niż dobra produkcja... Album "Blues Band" wydaje mi się zbyt wycyzelowany, choć wcale nie jest zły. Odnoszę wrażenie, że muzycy, przystępując do jego nagrania, przede wszystkim chcieli zabrzmieć nowocześnie. I zabrzmieli, ale zarazem umknęło im coś bardzo ważnego... Zmarły trzynaście lat temu charyzmatyczny harmonijkarz i lider Kasy Ryszard Skibiński nie byłby chyba zadowolony z nowego przedsięwzięcia kolegów. Zresztą jego archiwalne nagrania wykorzystano na tym albumie. Harmonijkowa, lekko mayallowska impresja posłużyła jako introdukcja do instrumentalnego boogie "Kasa Chorych". I słychać, że jedno do drugiego nie bardzo pasuje. Ten utwór dobrze obrazuje różnicę między starą i nową Kasą. (...) Mimo to, kilka pozycji zasługuje na wyróżnienie. Jak choćby " So Many Faces ", czy " Every Time I See You ", w których mniej jest zimnej kalkulacji, a więcej bluesowego klimatu.

W 1996 r. zespół wystąpił m.in. na festiwalach "Toruń Blues Meeting" i "Jesień z Bluesem". Gościnnie wspomagał go harmonijkarz Michał Kielak (Green Grass).


Opracowane na podstawie :
"Encyklopedia Muzyki popularnej. Blues w Polsce"
Marek Jakubowski, Mariusz Szalbierz

--------------------------------------------------------------------------------

Rok 1997 to m.in . występy na "Rawie Blues" oraz "Olsztyńskich nocach bluesowych".


W 1998 zespół wystąpił na XVIII Rawa Blues Festival gdzie zagrał m.in. z Tonym McPhee - tak ten występ relacjonuje pismo "Teraz rock" : Na szczęście nie spóźniłem się na koncert Tony’ego McPhee z białostocką Kasą Chorych. Zanim jednak były lider Groundhogs wyszedł na scenę, trzy własne numery zagrała Kasa Chorych, która promuje właśnie nową płytę. Ciekawe kompozycje, dobre rzemiosło, świeżość, wspaniałe sola gitarowe Jarka Tioskowa coraz mocniej utwierdzają mnie w przekonaniu, że ten zespół powoli odzyskuje dawną formę.Tony McPhee dołączył do Kasy tylko na kilka utworów i raczej nie olśnił zebranych, choć z drugiej strony nie można powiedzieć, że rozczarował. Wypadł całkiem przyzwoicie. Stylowo, bluesrockowo, z elegancją weterana. Grał techniką slide oraz „czystym” dźwiękiem, sięgał też po gitarę akustyczną, z którą jednak radził sobie trochę gorzej.
W 1998 roku wydana została długo oczekiwana płyta "Chcę cię kochac" zawierajaca 11 premierowych kompozycji członków zespołu. Utwór tytułowy prezentowany był na antenie radiowej "Trójki".
W 2002 na XI "Olsztyńskich Nocach Bluesowych" Kasa Chorych wystapiła wspólnie z doskonałą litewską wokalistką Ariną - dziewczyną o głosie murzynki i wyglądzie słowianki.




W 2003 roku w ankiecie pisma "Twój blues" Kasa Chorych zajęła wysokie, 5 miejsce w kategorii zespół roku.
W 2004 roku wydana została kolejna płyta zespołu "Rythm&puls" . Zespół wystąpił m.in. na "Jesieni z Bluesem" wspomagany przez naszych czołowych harmonijkarzy Michała Kielaka i Tomka Kamińskiego.


Mój ulubiony utwór Kasiarzy
Historia o ptaku który odleciał do Boga
sł. Bogusław Chrabota

Raz spotkałem we śnie ptaka
Coś tam sobie pięknie grał
Płakałem kiedy płakał
Śmiałem się gdy śmiał

Widziałem we śnie ptaka
Poszybował chciał w noc
Strach go trzymał na smyczy
Ale przekonałem go

Dzisiaj nie wiem czy to było
Czy zdarzyło kiedyś się
Czy się bracie tylko śniło

Może było za zielono
Gdy wydarzył się ten sen
Ptak odfrunął przy muzyce

Ptak odfrunął przy muzyce
Zdmuchnął świeczkę jak chciał
Gdy spotkałem go u Boga
Na organkach grał
Na organkach grał

Gdy spotkałem go u Boga
Wszystkich w niebie dobrze znał

Gdy spotkałem go u Boga
Z nikim nie chciał gadać
Cicho siedział koło pieca
Na organkach grał
Na organkach grał
O muzyce mówił życie
Na organkach grał
Nie chciał gadać o pieniądzach
Na organkach grał
Na organkach grał
O muzyce mówił życie

Na organkach grał

[Romka]

[tegeska]

[Zielona Gałązka]

[Stanley-1]

Bamboszy jestes wielki..
wpadam z biegu
witajcie ..w audycji Marka

[Marek Kaczanowski]

Witam Was dzieci
Wszystkiego dobrego z okazji Dnia Dziecka.

[tegeska]

......ktoz to sa DZIECI BLUESA???????