Okolice Bluesa

Ponadto tytułową część krążka uzupełnia dopisek: 9 Festiwal im. Ryśka Riedla Tychy 28-29 lipiec 2007. Na froncie Minipaka jeszcze doświadczone oblicze starego „Indianera”. A co w środku? 9 w tej formie premierowych utworów, na które trzeba nam było czekać pół dekady. Piszę w tej formie, bo część z nich ogrywana była już przecież od jakiegoś czasu w trakcie koncertowych spotkań z zespołem. Dużo akustycznych gitar, muzycznego spokoju, bliżej niedefiniowalnej miękkości, które jawią się na tej płycie niejako w kontrze do rock’n’rollowego pazura CREE na żywo. I choć szczerze mówiąc nie takiej płyty się spodziewałem, to nie sposób uczynić z tego, co napisałem powyżej zarzut pod adresem zespołu.
Dokładnie 13 lat temu po raz pierwszy „pękło niebo”. Moje muzyczne niebo, za sprawą najnowszej płyty formacji CREE jest dzisiaj, wbrew temu, co za oknem, spokojne. Czego i Wam, nie tylko tej nocy, życzę!

Sebastian Górski


P.S. Dzięki Tomkowi Szukalskiemu za przywiezienie płyty z Tychów!

To jest kawałeczek dobrej muzy. Własnie kupiłem w Paprocanach i dzisiaj przesłuchałem.

A jak długa jest ta płyta?

Wysłuchałem tej płyty już wiele razy i postanowiłem podzielić ze światem moją opinią.
CREE - po kilku latach wreszcie nowy materiał. Jak dla mnie bardzo smakowity. CREE to porządna firma, która jak do tej pory nie zawodzi. Nie ma tu słabych numerów, a jest parę naprawdę niezłych „wymiataczy”. Już na samym początku „Ballada o miłości” sprawi, że popłyniecie z nią. Ja pływam ciągle. Piękny tekst i „gilmourowska” gitara, może w wykonaniu Pana Styczyńskiego (gościnie w tym utworze). W „Rozkosznym deszczu” mamy miły puls no i bardzo fajną zagrywkę na dwie gitary w stylu starych dobrych Allmanów. „Swe drugie ja”, tutaj po raz drugi gra gościnnie Pan Styczyński, no i jadą chłopaki na trzy gitary aż miło, może tylko troszkę za krótko. Bardzo fajnie urozmaica ten utwór gościnny saksofon Pana Rybki. Nr 4 na płycie „To co chciałeś” to mój nr 1. Przepiękny riff. Niby się go już gdzieś słyszało ale takie riffy rządziły zawsze i zawsze będą rządzić. Jak by ktoś zajął się promocją tego numeru to mielibyśmy hit na lato . „Wszystko co mam dla Ciebie” to osobiste wyznanie autora na tle dobrej muzyki z mięsistą solówką na koniec. „Przywiązanie” spokojna ballada z mądrym tekstem. Znowu płyniemy. W „Sam na sam” CREE pokazują pazur. Utwór pulsuje dobrym rock&rollem a Pan Sebastian raczy nas osobistym tekstem. „ Tacy sami Tacy mali’’ po raz kolejny udowadnia, że kiedy Pan Bóg rozdawał talenty to chłopakom z CRRE dał talent do pisania utworów balladowych (nie lubię tego określenia ). I znowu płyniemy proszę Państwa. No i mamy utwór ostatni. „Nagle Ktoś”. Tekst i dedykacja na okładce płyty (Pan Sebastian dedykuje płytę swojej zmarłej Mamie) uczynił utwór ten z jednej strony bardzo, bardzo osobistym dla autora ale z drugiej utworem, pod którym każdy z nas może się podpisać obiema rękoma.
Jak mówi mój kolega DO MJE nowa płyta zespołu CREE jest bardzo dobra. Polecam ją wszystkim, którzy słuchają muzyki sercem i duszą a nie uchem i mózgiem.
PS: Na początku dwóch utworów, „Przywiązanie” i „Nagle ktoś” dograne są odgłosy ptaków i szczekanie psa. Rozumiem ten zabieg bo jeżeli płytę nagrywa się w Dębnie (piękne okolice) to muszą być takie dźwięki. A Dębno leży blisko Brzyny. A Brzyna i impreza z połowy lipca „Ale luz” u Makara to już całkiem inna historia ….

Płyta jest rewelacyjna... tak chyba po 7 przesłuchaniu dopiero doceniamy jak prawdziwa jest to muzyka, bez silenia się na przebój, sprzedaż itp. Co do brzmienia to determinuje to zapewne miejsce gdzie była nagrywana, zapewne nie było to wycyzelowane studio, jednak według mnie to również stanowi plus tej płyty, może właściwe wydanie tej płyty, bo mówimy przecież o przedpremierowym wydaniu, będzie ponownie zmasteringowane... ale po co, jest dobrze.

Płyta była nagrana w przepięknym miejscu koło Nowego Targu nad rzeką Białką, a konkretnie w Dębnie - w ośrodku wczasowym ,,DOMKI".
Cree zagrało tam niedawno koncert, oto krótka relacja z niego: