The Answer - Everyday Demons

[Rock-A-Billy]

[Tomek D.]

[RafałS]

Nie mam płyt, za to słuchałem z zainteresowaniem tego, co było w Tanim Graniu i co udostępnił B&B (jak zwykle - dzięki ). Mogę tylko powiedzieć, ze te utwory, które znam z drugiej płyty, podobały mi się bardziej, od tego, co znałem z pierwszej. Mam wrażenie, że bardziej przebojowe są te nowe numery i lepiej doszlifowane. To co słyszałem z debiutu brzmiało mi surowiej (w znaczeniu mniej dojrzale) i mnie nie kusiło, a dwójka zdecydowanie mnie kusi...

[B&B]

Zupełnie nie zapamiętałem tej nowej płyty u Manna, jakoś mi nie wpadła w ucho... Ale właśnie DJ Kosiak obszerne fragmenty zaprezentował (można się zapoznać tam gdzie zawsze )
Na "Rise" grali bardziej hard, jak Budgie czy BS, teraz słyszę że są bliżej metal i AC/DC. Ale to nadal przyjemny łomot

[posener]

Trochę się o tej kapeli od jakiegoś czasu mówi, często porównując do LZ czy AC/DC. Ujmę to tak: zawsze dobrze posłuchać sprawnie wykonanej, riffowej muzyki czyli hard rocka i oby takiego grania jak najwięcej. Przy LZ to jak Giewont przy Mount Everest, a do AC/DC też sporo brakuje. Trzeba z pobłażliwością spojrzeć na zabiegi marketingowe, a tak poza tym to jak najbardziej OK. Promujmy bo zaleje nas dodyzm.

[Electric Muddy]

[RafałS]

[Rock-A-Billy]

[RafałS]

Ironii nie było. Może jestem w mniejszości, ale lubię nowego Cactusa - to dla mnie solidny standard grania i dobry punkt odniesienia. Mam słabość do weteranów.

[Pawel Freebird Michaliszy]

Debiut Answer fajny..jak setki innych amerykańskich , angielskich i irlandzkich debiutów....Druga płyta to już zupełny brak pomysłów...kalka / gorsza / pierwszej. grają jak Led Zeppelin etc.. tak sie tez mówi o wielu polskich zawodowych i amatorskich kapelach....ot..coby dobre skojarzenie było..
..............................................................
Cactus nowy jakoś mi nie może wejść...przestaję więc męczyć ten album..idzie na półkę i pewnie w zapomnienie...choć..nigdy nie wiadomo...
pozdr serdecznie

[RafałS]

Kilka miesięcy po zakupie, kiedy zdążyłem już zapomnieć to, co znałem z radia odgrzebałem tę płytę i zacząłem jej słuchać. Miłe zaskoczenie w porównaniu z poprzednią. Debiut brzmiał dla mnie trochę tak, jakby killku irlandzkich chłopaków oderwało się na chwilę od wykopywania ziemniaków z podmokłego poletka, weszło do szopy i nagrało album. Niedorobione kompozycje, sztampowe aranżacje (poza Preaching), nadrabianie entuzjazmem ogólnego braku pomysłów.

Na szczęście dwójka to już konkretna rockowa rąbanina, aż wióry lecą. Moc ponakładanych gitar, gęsto chodząca sekcja, dużo lepsze śpiewanie (główny wokal dojrzał, a instrumentalisci śpiewający chórki się dotarli). Chłopaki się otrzaskały i nagrały płytę z kopem, która moim zdaniem bije debiut na głowę pod każdym względem. Profesjonalne numery i produkcja. Kilka kawałków chce mi się grać i śpiewać wraz z nimi a dźwięk trzęsie pokojem. Oby tak dalej. Trzymam kciuki za ich dalsze postępy i karierę.

[Rock-A-Billy]