Sonny Terry "Whoppin'" 1984r, Alligator Records
: maja 17, 2004, 7:15 pm"Whoopin'" jest pozycj? wyj?tkow?.Sk?ad jest gwiazdorski:Johnny Winter (gitary,produkcja),Willie Dixon (kontrabas) i Styve Homnick (b?bny). Chc? zwr?ci? uwag?,?e materia? nagrano 100% live .Rejestracja trwa?a dwa dni:jeden dzie? panowie sobie razem pograli,drugiego dnia wklepano wszystko.Pomys?odawc? i producentem by? Winter.
Sonny Terry gra? i nagrywa? z takimi lud?mi jak Gary Davis,Brownie McGhee,Blind Boy Fuller,Woody Guthrie,Alec Seward,Leadbellly itd.Moim zdaniem najlepsza muzyka zosta?a nagrana dla Folkways w latach 1944-63.Sonny by? w dobrej formie i gra? tak,jak dla czarnych,czyli synkopowa?,zmienia? podzia?y,po prostu czad.Potem z Brownim McGhee to ju? nie by?o to.Pod koniec kariery (i ?ycia - zmar? w 1986r.),w 1984r. Winter wydoby? z niego to,co najlepsze.Sonny Terry zn?w si? odnalaz? (podobnie,jak Waters na "Hard Again).Jamowy spos?b grania i zgrzebna realizacja tu si? sprawdzi?a.Granie jest w stylu Delta.Winter gra na gitarze na pr?d marki Lazer,kt?ra rz?zi jak te starodawne instrumenty,na jakich w 40-latach gra? np.Waters.W dw?ch numerach u?ywa dobro (brzmi,jak blaszak z rezonatorem spider- tak mi si? zdaje) w normalnym stroju.Gra te? rur? w stroju G i w konwencjonalnym (elektrycznie).Sonny jest cudowny,gra jak czarny dla czarnych,czyli nie jest to komercyjna ?ciema.Podoba mi si? po??czenie po??czenie ragowej rytmiki rodem z Caroliny na dwa, z ?semkowymi triolami Wintera wnosz?cymi powiew Delty.Sonny zasuwa swoje murzy?skie patenty,ale z Winterem nie ma ?art?w (numery "4","7")!!!On nie odpuszcza!
W numerz3 "9"("Ya,Ya" - pami?tam gra? to Bregovicz(sic!) jest par? efektownych sztuczek Wintera granych rur?.
To jest muzyka "hot",surowa,prymitywna,grana przez ludzi,kt?rzy wiedz? o co chodzi w takim graniu.
Gor?co polecam!
Sonny Terry gra? i nagrywa? z takimi lud?mi jak Gary Davis,Brownie McGhee,Blind Boy Fuller,Woody Guthrie,Alec Seward,Leadbellly itd.Moim zdaniem najlepsza muzyka zosta?a nagrana dla Folkways w latach 1944-63.Sonny by? w dobrej formie i gra? tak,jak dla czarnych,czyli synkopowa?,zmienia? podzia?y,po prostu czad.Potem z Brownim McGhee to ju? nie by?o to.Pod koniec kariery (i ?ycia - zmar? w 1986r.),w 1984r. Winter wydoby? z niego to,co najlepsze.Sonny Terry zn?w si? odnalaz? (podobnie,jak Waters na "Hard Again).Jamowy spos?b grania i zgrzebna realizacja tu si? sprawdzi?a.Granie jest w stylu Delta.Winter gra na gitarze na pr?d marki Lazer,kt?ra rz?zi jak te starodawne instrumenty,na jakich w 40-latach gra? np.Waters.W dw?ch numerach u?ywa dobro (brzmi,jak blaszak z rezonatorem spider- tak mi si? zdaje) w normalnym stroju.Gra te? rur? w stroju G i w konwencjonalnym (elektrycznie).Sonny jest cudowny,gra jak czarny dla czarnych,czyli nie jest to komercyjna ?ciema.Podoba mi si? po??czenie po??czenie ragowej rytmiki rodem z Caroliny na dwa, z ?semkowymi triolami Wintera wnosz?cymi powiew Delty.Sonny zasuwa swoje murzy?skie patenty,ale z Winterem nie ma ?art?w (numery "4","7")!!!On nie odpuszcza!
W numerz3 "9"("Ya,Ya" - pami?tam gra? to Bregovicz(sic!) jest par? efektownych sztuczek Wintera granych rur?.
To jest muzyka "hot",surowa,prymitywna,grana przez ludzi,kt?rzy wiedz? o co chodzi w takim graniu.
Gor?co polecam!