Okolice Bluesa

Bedąc zachwycony poprzednią płytą Sonny'go ("The Road We're On", 2003r. - znakomita, klimatyczna rzecz) i zachęcony ciepłą recenzją W.Manna ("Polityka", maj 2008r. - choć narzekał redaktor, że gościom Sonny nie dał pośpiewać) sięgnąłem po właśnie wydany nowy album tego gitarzysty-wokalisty i kompozytora. Tym bardziej, że jako goście na tym albumie wystąpili: Eric Clapton, Mark Knopfler, Vince Gill, Eric Johnson, Robben Ford, Dr. John and Jimmy Buffett.
I co? I pstro. Lipa panie, lipa. Bez pomysłow i najwięksi wirtuozi gitary nie pomogą. Zresztą, ledwo można ich zauważyć (choć mozna), ale byli jedynie sidemanami bez większego wpływu na całość. Wyszło stare szydło z worka, czyli jednostronny wokalista o charakterystycznej barwie głosu i przeciętny kompozytor.
O ile jeszcze na początku Sonny probuje utrzymać klimat (numer żywcem zerżnięty z poprzedniego albumu, co zresztą sugeruje podobny tytuł), to potem mamy już nieciekawy rock, bluesa można zauważyć w 2-3 momentach. Najczęściej to po prostu i tylko gitarowy rock. Nie wiem komu można polecic tę płytę, bo przecież nie fanom Claptona czy Dr.Johna?
Jednym słowem, jak śpiewa pewien polski zespół około-bluesowy, ROZCZAROWANIE.

HA!
...a to ci dopiero!
...od dłuższego juz czasu nic tu nie napisałem-z różnych względów...
...coż, każdy pisać (słuchać) może-ale czy USŁYSZY?...
...OTO KOLEJNA PŁYTA GENIUSZA GITAROWEGO BRZMIENIA SLIDE...
...czy geniusz MUSI wszystkim sie podobać?-nie musi i nie jest to nawet wskazane, ale zawsze warto go posłuchać, tym bardziej, że to kolejna BARDZO DOBRA płyta CZARODZIEJA BRZMIENIOWEGO SLIDE...
...otwiera ja posuwisty rocker <Blue Tarp Blue> z Knopflerem na gitarze; brzmi soczyście slide Sonny`ego a charakterystyczna gitara Marka dodaje tu jej własciwego kolorytu brzmieniowego; całość ma mięsiste brzmienie i własciwą dynamikę...
...Claptona gitara wyraźnie jest rozpoznawalna w rockowym <When I Still Had You>, na przemian gra z Sonnym-wszystko pulsuje podlane silnym basem i jest wyraźnie ROZPOZNAWALNE tak brzmieniowo iak i wokalnie...
...potem w <Way Past Long> mamy posuwistego bluesa (!) z tak charakterystyczną grą gitary Robbena Forda-posłuchajcie jak piękny jest tu dysonans gitar Landretha i Robbena-fantastico!-gitarowy, totalny sznyt najwyższych lotów...
...instrumentalny <Milky Way Home> to popis brzmieniowy Landretha i teksańczyka Erica Johnsona-pięknie i barwnie gitarowo, kolorystyka doskonała a do tego charakterystyczny BEAT sekcji rytmicznej podkreśla skąd czerpie Sonny muzyczne soki (Louisiana)...
...kolejny numer z Claptonem <Storm Of Worry> - to taki typowy bluesior w jego stylistyce E.C.-przyjemne kołysanie i dynamiczna sekcja rytmiczna a na jej tle Sonny wygrywa te swoje flażolety i wypełnienia przy których gitara Claptona (tak tu bardzo charakterystyczna) jest TYLKO dopełnieniem wizerunku brzmieniowego gitary Landretha, o czym to swiadczy?-o klasie takiego muzyka jakim jest E.C.-bo on jest tu GOŚCIEM i to NIE JEST JEGO SHOW!...
...Dr.John jest słyszalny w <Howlin` Moon>, podlanym organami i pianinem Dr`a numerze jako żywo swamp rockerze z akcentami voodoo music, pulsujaca sekcja rytmiczna i zawadiackie solo pianina są tu miłym i przyjemnym akcentem muzycznym, gdzie prym wiedzie dynamiczna gitara Sonny`ego...
...riffowy numer rockowy <Goin` On> to popis gitarowy Sonny`ego i Vince Gilla, fajny numer z pięknymi, kolorystycznymi gitarami-warty posłuchania dla gitarowej rozgrywki brzmieniowej-SUPER!...
...Robbena Forda słyszymy w kolejnym, rozkołysanem bluesie <Blue Angel>podlanym sosem organów i fenomenalną grą gitarową Robbena i Sonny. Ach-te brzmienia gitar-czy jest coś piękniejszego niż BRZMIENIE GITARY CZARODZIEJA BRZMIENIA SLIDE i CZARODZIEJA JAZZOWO-FUNKUJACEJ GITARY BLUESOWEJ?! NIE MA! POSŁUCHAJCIE jak budują gitarami napiecie i jak to wszystko przesycone jest BLUESEM!...
...<Let It Fly> to taka ballada z pięknymi wypełnieniami gitary Mistrza granymi na podkładzie "lśniących" organów i pelna powietrza miedzy nutami...
...instrumentalny rocker <Uberesso> jest popisem brzmieniowym i techniki slide Mistrza-jest tu wszystko czego dusza gitarowa zapragnie, tempo, "wyścigi" po progach i ostinato i tremolo w różnych wydaniach!...
...płytę zamyka piękny w swej treści <Universe> z uduchowiona grą gitary Sonny`ego...

UWAGA-Sonny Landreth nigdy nie grał ortodoksyjnej odmiany bluesa. Zakorzeniony w swamp bluesie i rocku, dodajacy czasem do swej muzyki koloryt cajun i klasycznego rocka, ZAWSZE wyrastał z KORZENNEGO ROCKA i BLUESA-łacząc je w SWOJĄ ORYGINALNA WIZJĘ "AMERICANA MUSIC". Jest bliski duszy bluesfana bo jego SLIDE to klasyka brzmienia gitary bluesowo-rockowej w najlepszym wydaniu-MISTRZ BRZMIENIA I TECHNIKI NIE MA SOBIE RÓWNYCH-inni nie dorastają mu do przysłowiowych pięt-gdyż nie posiadaja takiej FENOMENALNEJ TECHNIKI i generalnie grają TRADYCYJNIE SLIDE.
To co czyni Ladnretha MISTRZEM nad MISTRZAMI slide-to jego NIEBYWAŁE BRZMIENIE-czy musi byc dobrym kompozytorem?-NIE MUSI-inni sa lepsi od niego w tym, ale ON JEST MISTRZEM BRZMIENIA SLIDE!!!
KAŻDA JEGO PŁYTA TO RARYTAS SAM W SOBIE ze wzgledu na jego technike gry. Tu inni tylko JEMU POMAGALI, jakby dookreślając jego mistrzostwo-każdy z zaproszonych gości był GOŚCIEM i każdy z nich na szczęście dla nas/Was o tym dobrze wiedział-nie wychodził przed szereg.
TO PIEKNA MUZYCZNIE a przede wszystkim GITAROWO płyta Sonny Landretha. Dlatego nie podniecajcie się dodatkowymi muzykami, którzy mieli swą wąsko okresloną rolę i wypelnili ja doskonale. Każdy z nich-Clapton, Ford czy Knopfler jest Mistrzem w SWOIM STYLU GITAROWYM ale nie ma takiego drugiego jak LANDRETH i jego slide gitara, bo on jest...WYJĄTKOWY i JEDYNY TAKI...
...dynamicznie zagrana i płyta niesie soba cale bogactwo gitarowych brzmień-jest znakomitym potwierdzeniem talentu gitarowego Landretha i doskonałym "wykładem" dla kazdego fana rocka i bluesa (i nie tylko) jak moga BRZMIEC i GRAĆ GITARY...
...KONIECZNIE JEJ WYSŁYCHAJCIE KILKA RAZY i...dopiero ZROZUMIECIE i USŁYSZYCIE dlaczego....
...Keepin the blues alive...
[/i]

...a jednak widać w Twym tekście jak na dłoni, że niewiele sie zmieniło w Tobie podczas polemiki...brakuje kultury w doborze wyrazów?...dosadność dookreśla Twój stan ducha...czy mnie coś boli?-nie, to raczej Ciebie coś boli, jak sam potwierdzasz...zawsze szkoda kiedy CZŁOWIEK odchodzi, zawsze...
AMEN

"keepin` the blues alive!"