Sławomir Kulpowicz ... Odszedł :- (
: lutego 8, 2008, 12:57 am....Po walce z chorobą nowotworową zmarł wielki polski pianista Sławomir Kulpowicz.
(ur. 17 stycznia 1952 w Warszawie , zm. 7 lutego 2008)
Sławomir Kulpowicz był absolwentem klasy fortepianu Średniej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Naukę kontynuował na wydziale jazzu i muzyki rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. W Katowicach związał się z grupą Silesian Set. Po powrocie do Warszawy był członkiem Kwartetu Zbigniewa Namysłowskiego. Z zespołem tym sporo nagrywał i koncertował w kraju i za granicą (1976-77). Przez kolejne lata (1977-81) grał także w zespole The Quartet Tomasza Szukalskiego, gruntując swą pozycję perfekcyjnego pianisty. Pozostający pod wpływem pianistyki McCoy Tynera oraz sonorystyki Johna Coltrane'a pianista był chętnie zapraszany do udziału w sesjach przez innych muzyków.
W 1981 roku zdecydował się na samodzielną działalność artystyczną. Założył zespół In Formation, w mutacjach duetu, tria (Czesław Bartkowski - perkusja, Witold Szczurek - kontrabas), kwartetu (Bartkowski, Szczurek, Tomasz Stańko - trąbka) i sekstetu (Bartkowski, Szczurek, Stańko, Andrzej Olejniczak - saksofon tenorowy, Dominik Wit - tuba). Grał także solowe koncerty. Okazjonalnie tworzył też grupy Private Music, New Formation.
W swoich późniejszych realizacjach skłaniał się często ku muzyce Wschodu, współpracując m. in.: z Hindusem Shujaatem Khanem i Turkiem Burhanem Ocalem. Szukając inspiracji zapraszał też na koncerty i nagrania twórców nie związanych z jazzem m. in.: aktorkę Barbarę Dziekan, wokalistów Marka Bałatę, Czesława Niemena i Mieczysława Szcześniaka. Obok utworów czysto jazzowych, komponował utwory instrumentalne, które łączyły elememty muzyki orientalnej z improwizacją jazzową. Starał nadać się tym projektom kontekst para-jazzowy, często teatralny. Z tej przyczyny coraz częściej sięgał po muzyczne tworzywo, które pozwalało mu komponować ilustracje do spektakli baletowych i teatralnych.
(ur. 17 stycznia 1952 w Warszawie , zm. 7 lutego 2008)
Sławomir Kulpowicz był absolwentem klasy fortepianu Średniej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Naukę kontynuował na wydziale jazzu i muzyki rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. W Katowicach związał się z grupą Silesian Set. Po powrocie do Warszawy był członkiem Kwartetu Zbigniewa Namysłowskiego. Z zespołem tym sporo nagrywał i koncertował w kraju i za granicą (1976-77). Przez kolejne lata (1977-81) grał także w zespole The Quartet Tomasza Szukalskiego, gruntując swą pozycję perfekcyjnego pianisty. Pozostający pod wpływem pianistyki McCoy Tynera oraz sonorystyki Johna Coltrane'a pianista był chętnie zapraszany do udziału w sesjach przez innych muzyków.
W 1981 roku zdecydował się na samodzielną działalność artystyczną. Założył zespół In Formation, w mutacjach duetu, tria (Czesław Bartkowski - perkusja, Witold Szczurek - kontrabas), kwartetu (Bartkowski, Szczurek, Tomasz Stańko - trąbka) i sekstetu (Bartkowski, Szczurek, Stańko, Andrzej Olejniczak - saksofon tenorowy, Dominik Wit - tuba). Grał także solowe koncerty. Okazjonalnie tworzył też grupy Private Music, New Formation.
W swoich późniejszych realizacjach skłaniał się często ku muzyce Wschodu, współpracując m. in.: z Hindusem Shujaatem Khanem i Turkiem Burhanem Ocalem. Szukając inspiracji zapraszał też na koncerty i nagrania twórców nie związanych z jazzem m. in.: aktorkę Barbarę Dziekan, wokalistów Marka Bałatę, Czesława Niemena i Mieczysława Szcześniaka. Obok utworów czysto jazzowych, komponował utwory instrumentalne, które łączyły elememty muzyki orientalnej z improwizacją jazzową. Starał nadać się tym projektom kontekst para-jazzowy, często teatralny. Z tej przyczyny coraz częściej sięgał po muzyczne tworzywo, które pozwalało mu komponować ilustracje do spektakli baletowych i teatralnych.